ΟΙ ΠΟΛΕΜΟΚΑΠΗΛΟΙ ΤΗΣ Ε.Ε. & ΤΩΝ ΗΠΑ
Η ψυχοπαθολογική κατάσταση των πολεμοκάπηλων
Οι πολεμοκάπηλοι, ιδιαίτερα όσοι βρίσκονται σε θέσεις εξουσίας, εμφανίζουν μια βαθιά ριζωμένη ψυχοπαθολογία που υπερβαίνει τη συνηθισμένη πολιτική φιλοδοξία.
Η ψυχολογία τους ευθυγραμμίζεται με τα χαρακτηριστικά της ψυχοπάθειας και της κοινωνιοπάθειας—δηλαδή, την έλλειψη ενσυναίσθησης, τη χειριστική φύση, την απουσία ηθικών φραγμών και μια αχαλίνωτη δίψα για εξουσία.
Ο ψυχισμός τους χαρακτηρίζεται από μια ψυχρή αποστασιοποίηση από την ανθρώπινη οδύνη, μια αδιάκοπη επιδίωξη κυριαρχίας και μια ικανότητα εξαπάτησης των μαζών ώστε να υποστηρίξουν καταστροφικές ατζέντες. Ευδοκιμούν μέσα στο χάος, βλέποντας τον πόλεμο όχι ως τραγωδία, αλλά ως ευκαιρία για προσωπικό ή πολιτικό όφελος.
Η νοοτροπία τους συχνά πηγάζει από βαθιά ριζωμένο ναρκισσισμό, καθώς θεωρούν τους εαυτούς τους ανώτερα όντα, ικανά να διαμορφώνουν τον κόσμο μέσω της βίας. Δικαιολογούν τις φρικαλεότητές τους με μεγαλεπήβολες ιδεολογίες, όμως κάτω από την επιφάνεια, οι πράξεις τους καθοδηγούνται από το προσωπικό συμφέρον, την απληστία και την πλήρη περιφρόνηση των ηθικών αρχών.
Βασικά χαρακτηριστικά των ψυχοπαθών πολεμοκάπηλων
1. Έλλειψη ενσυναίσθησης: Είναι ανίκανοι να νιώσουν πραγματική συμπόνια για τις ζωές που καταστρέφουν. Οι άμαχοι νεκροί, η οικονομική κατάρρευση και η δυστυχία ολόκληρων λαών είναι απλώς στατιστικά στοιχεία γι’ αυτούς.
2. Εξαπάτηση και χειραγώγηση: Παρουσιάζουν τον πόλεμο ως αναγκαίο για την "ελευθερία", τη "δημοκρατία" ή την "ασφάλεια", ενώ οι πραγματικοί τους στόχοι αφορούν οικονομικά κέρδη, πολιτικό έλεγχο και ιδεολογική κυριαρχία.
3. Μεγαλομανία και ναρκισσισμός: Βλέπουν τον εαυτό τους ως οραματιστές ή προστάτες του πολιτισμού, δικαιολογώντας καταστροφικές αποφάσεις με την ψευδαίσθηση ότι "διαμορφώνουν την Ιστορία".
4. Εθισμός στην εξουσία και το χάος: Αντλούν δύναμη από τις κρίσεις, καθώς ο πόλεμος εδραιώνει την εξουσία τους, αποπροσανατολίζει από εσωτερικές αποτυχίες και ενισχύει τα κέρδη της πολεμικής βιομηχανίας.
5. Γνωστική ασυμφωνία και προβολή: Κατηγορούν άλλους (όπως τη Ρωσία, την Κίνα ή κάθε "εχθρό" που κατασκευάζουν) για επιθετικότητα, ενώ οι ίδιοι υποκινούν συνεχώς συγκρούσεις.
6. Απευαισθητοποίηση στη βία: Δεκαετίες συναναστροφής με στρατιωτικούς στρατηγούς, μυστικές υπηρεσίες και πολεμικά λόμπι τους έχουν κάνει να βλέπουν τον πόλεμο ως αφηρημένο παιχνίδι εξουσίας και όχι ως ανθρώπινη καταστροφή.