ΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
Κανένας φαύλος δεν είναι ελεύθερος (Επίκτητος)
Είναι
αδύνατο να θεωρείται ελεύθερος
αυτός που είναι δούλος στα πάθη του
και
κυριαρχείται από αυτά.
ΤΙ ΜΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ
Η αλήθεια φέρνει την
ευτυχία, η αλήθεια απελευθερώνει.
“Γνώσεσθε
την αλήθειαν και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς”
(Ιησούς Χριστός- Κατά Ιωάννη.
Η’32)
ΠΟΙΟΣ
ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
Ελεύθερος είναι αυτός ο
οποίος έχει εξαλείψει τις νοητικές καταστάσεις
‘Εγώ’ και ‘δικό μου’ και όλα τα πάθη (θυμός,
φόβος, ζήλεια, λαγνεία, λαιμαργία κ.λπ.).
Ελεύθερος είναι αυτός που συνειδητοποίησε
την Αλήθεια. Δηλαδή αυτός που συνειδητοποίησε ότι το Πνεύμα (Συνειδητότητα,
Θεός, Ουράνιος Πατέρας, ο Ών, το Έν, όπως θέλεις ονόμασε το) και αυτός είναι Ένα και το Αυτό. Αυτός που συνειδητοποιεί ότι η φύση του είναι
όπως και του Πνεύματος: Αιώνια Ύπαρξη - Αγνή Συνειδητότητα - Άπειρη
Ευδαιμονία.
Ελεύθερος είναι αυτός που
παραμένει ατάραχος στον έπαινο και την αποδοκιμασία.
Ελεύθερος είναι αυτός του οποίου ο
νους είναι ελεύθερος από τις επιθυμίες
για τα αντικείμενα των αισθήσεων.
Ελεύθερος είναι αυτός που
όταν του συμβαίνουν ευχάριστα ή δυσάρεστα πράγματα και καταστάσεις, ο νους του παραμένει
ατάραχος.
Ελεύθερος είναι αυτός που δεν σκέφτεται
το παρελθόν ούτε το μέλλον και κοιτά με απόσπαση το παρόν.
Ελεύθερος είναι αυτός που
απολαμβάνει συνεχώς την μακαριότητα του Πνεύματος (Αλήθειας, Θεού,
Συνειδητότητας,) εξ αιτίας της απορρόφησης του νου του στο Πνεύμα.
Ελεύθερος είναι αυτός που δεν υπόκειται
στην επαναγέννηση και το θάνατο εξ αιτίας της ταύτισης του με το Πνεύμα της
ζωής.
ΚΑΙ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΩ ΜΕ ΔΥΟ
ΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ
‘’Δεν ελπίζω τίποτα. Δεν
φοβάμαι τίποτα. Είμαι λεύτερος.΄΄
‘’Tι θα πει λεύτερος; Αυτός
που δεν φοβάται το θάνατο.’’
ΣΧΟΛΙΟ
Επιθυμία
Δεν ελπίζω τίποτα, στην ουσία
σημαίνει δεν επιθυμώ να αποκτήσω ή να απολαύσω τίποτα από τον υλικό κόσμο. Και
αυτό γιατί μόνο όταν δεν επιθυμώ δεν προσμένω τίποτα ή δεν ελπίζω τίποτα.
Γιατί δεν είμαστε ελεύθεροι όταν
επιθυμούμε ;
Γιατί όσο επιθυμούμε τα γήινα γινόμαστε
δέσμιοι του πάθους και των συνεπειών τους που είναι ο φόβος, ο θυμός ο
εγωισμός, η απληστία, η ζήλεια, ο φθόνος, η φιλαυτία, η αλαζονεία και όλες οι
άλλες ψυχολογικές καταστάσεις που μας φέρνουν δυστυχία και πόνο, αλλά και υποφέρουμε
και από τις δύσκολες εξωτερικές συνθήκες που δημιουργούνται εξ αιτίας αυτών.
Όταν επιθυμούμε, η διάνοιά μας αντί
να είναι διαυγής, καθαρή και εστιασμένη στο κέντρο της (Θεό, Πνεύμα,
Συνειδητότητα κ.λπ.) και να απολαμβάνει την
ευδαιμονία και την ελευθερία του Πνεύματος, γίνεται εξωστρεφής και
προσκολλάται στα αντικείμενα των αισθήσεων και βιώνει την απόλαυση ή τον πόνο
από την επαφή της με αυτά.
Αυτή η εξωστρέφεια και η προσκόλληση
του νου στην απόλαυση αναπτύσσει τον εγωισμό και την ξεχωριστότητα από τους
άλλους καθώς και όλα τα ελαττώματα που προανέφερα με αποτέλεσμα να βιώνουμε
δυστυχία και να προκαλούμε δυστυχία και στους γύρω μας.
Εξ αιτίας του εγωισμού και των
επιθυμιών, η προσωπική καλοπέραση γίνεται πιο σημαντική από οτιδήποτε άλλο. Και
επειδή ο εγωικός εξωστρεφής νους έχει συνδυάσει την καλοπέραση και την
ευτυχία του με τα εξωτερικά αντικείμενα
πιστεύει ότι άμα αποκτά όλο και περισσότερα (απληστία) θα είναι και πιο
ικανοποιημένος Πράγμα βέβαια που δεν συμβαίνει. Έτσι προσπαθεί να αποκτήσει
πλούτο και δόξα ακόμη και με απάνθρωπα, άδικα ή παράνομα μέσα αδιαφορώντας για
το πόνο που προκαλεί στους άλλους.
Εξ αιτίας αυτού, οι συνάνθρωποί μας γίνονται
πια αντικείμενα για να ικανοποιήσουν το εγώ και τις επιθυμίες μας. Η
ικανοποίηση των επιθυμιών μας γίνεται πιο σημαντική από τη δικαιοσύνη, την ισονομία,
το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και το σεβασμό των ζώων και του
περιβάλλοντος..
Φόβος
Ο φόβος και ιδιαίτερα ο φόβος του
θανάτου είναι από τα πιο κυρίαρχα χαρακτηριστικά του ανθρώπου που είναι δούλος
του νου και των αισθήσεων. Αυτή η δουλεία με τη σειρά της έχει σαν αποτέλεσμα
την ταύτιση μας με το σώμα, δηλαδή βιώνουμε ότι είμαστε το σώμα ενώ στην
πραγματικότητα είμαστε αθάνατη ψυχή.
Αυτός λοιπόν που βιώνει ότι είναι το σώμα είναι φυσικό να φοβάται το
θάνατο αφού με το θάνατο του φυσικού σώματος νομίζει ότι θα περάσει στην
ανυπαρξία.
Πράγμα βέβαια που δεν είναι αλήθεια.
Εκτός όμως από τον φόβο του θανάτου ο
ταυτισμένος με το σώμα κα το εγώ άνθρωπος βασανίζεται καθημερινά από μικρούς
και μεγάλους φόβους. Θα έλεγα ότι ο φόβος είναι παρών στη ζωή του σχεδόν συνέχεια.
Αυτό που λέμε σήμερα ότι οι άνθρωποι υποφέρουν από άγχος και στρες δεν είναι
τίποτα άλλο από φόβο σε ελαφριά εκδήλωση.
Μόνο αυτός που συνειδητοποίησε ότι
είναι αθάνατη ψυχή και ένα με το Πνεύμα της ζωής μπορεί να είναι ελεύθερος από
κάθε μορφή φόβου, αφού γνωρίζει από άμεση εμπειρία ότι ο θάνατος του σώματος
δεν σημαίνει και το τέλος του.
Αλλά μπορεί κάποιος να
συνειδητοποιήσει την Αθάνατη Φύση του μόνο όταν ελευθερωθεί από τις επιθυμίες
και το εγώ του.
Για να γίνει αυτό χρειάζεται πολλά
χρόνια άσκηση η οποία θα παρακινείται από το μεγάλο του έρωτα να
συνειδητοποιήσει την Αλήθεια και να ζήσει ελεύθερος από τους περιορισμούς του
νου και των αισθήσεων.
Αυτό δίδαξαν όλοι οι μεγάλοι
πνευματικοί δάσκαλοι και όλοι οι σοφοί της αρχαιότητας τους, για τα λεγόμενα
των οποίων πεισματικά η πλειοψηφία των ανθρώπων δείχνει αδιαφορία.
Αυτό που βλέπουμε σήμερα σ’ όλο τον
πλανήτη, είναι ότι οι άνθρωποι προτιμούν λίγα ψίχουλα απόλαυσης αναμεμειγμένης
με αμέτρητο πόνο και δυστυχία αντί της Ελευθερίας και της Μακαριότητας του Πνεύματος.
Για να το πω χριστιανικά,
ανταλλάσουν την Ελευθερία τους για τριάντα αργύρια ή για ένα πιάτο φακής.
Επίλογος
Ελεύθερος είναι αυτός που είναι
ελεύθερος από κάθε είδους δυστυχία και ζει μακάριος και ευτυχισμένος..
Μακάριος και Ελεύθερος από δυστυχία
είναι αυτός που είναι ελεύθερος από εγωισμό, επιθυμίες και πάθη (φόβο. θυμό
κ.λπ.), διότι αυτά προκαλούν τη δυστυχία.
Ελεύθερος από εγωισμό, επιθυμίες και
πάθη είναι αυτός που συνειδητοποίησε την Αληθινή του Φύση η οποία είναι
ταυτόσημη με το Πνεύμα της Ζωής, αυτός δηλαδή που συνειδητοποίησε ότι είναι ένα
με το Πνεύμα.
Μιλτιάδης - Ειρηναίος
Ειρήνη, Αγάπη, Αρμονία