από ‘’ΤΑ ΗΘΙΚΑ
´´Η
σαρκοφαγία δεν είναι μόνον για τα σώματα παρά φύση, αλλά μας κάνει πνευματικά
τραχείς και χυδαίους λόγω του κορεσμού και της κατάχρησης.. Έτσι επομένως και
μέσα από σώμα ταραγμένο, παραφορτωμένο και βαρύ από τροφές αταίριαστες η λάμψη
και το φέγγος της ψυχής ρέουν από αυτό θολά και συγχυσμένα, ανώμαλα και ασταθή,
εφόσον η ψυχή δε διαθέτει φως και ένταση για να εισχωρήσει στα λεπτά και
αδιόρατα σημεία της πραγματικότητας.´´
” Ο
Πλούταρχος προκαλεί τους σαρκοφάγους:
“Αν
πιστεύετε πως η φύση σας προορίζει για τέτοιου είδους διατροφή, γιατί δεν
σκοτώνετε μόνοι σας αυτό που θέλετε να φάτε; Αλλά κάντε το με τις δικές σας δυνάμεις,
χωρίς ρόπαλο, χωρίς σφυριά ή άλλα όπλα.”
“Περί
κρεοφαγίας”, ο Πλούταρχος γράφει:
“αναρωτιέστε
γιατί ο Πυθαγόρας δεν έτρωγε κρέας; Εγώ προσωπικά αναρωτιέμαι για ποιο λόγο και
με τι καρδιά, ο πρώτος άνθρωπος πλησίασε το στόμα του στο πηγμένο αίμα και τα
χείλια του σε ένα νεκρό πλάσμα. Πως έβαλε στο τραπέζι του πτώματα ζώων και
ονόμασε φαγητό και τροφή τα πλάσματα που λίγο πριν μούγκριζαν και βέλαζαν,
κινούνταν γεμάτα ζωή. Πως δέχτηκε την θέα της σφαγής, τον κομμένο λαιμό, το
γδαρμένο δέρμα, τις σπασμένες αρθρώσεις. Σκεφτείτε την άσχημη μυρωδιά… Πως
έγινε να μην ανατριχιάσει όταν ήρθε σε επαφή με τα κομμάτια άλλων όντων και
ρούφηξε το ζουμί και τον ορό από τις πληγές τους…!