Η χορτοφαγία
στις θρησκευτικές και μυστικιστικές παραδόσεις
Αν εξετάσουμε τις διάφορες θρησκευτικές και μυστικιστικές παραδόσεις, βλέπουμε ότι συνιστούν ή απαιτούν τη χορτοφαγική διατροφή. Μια τέτοια διατροφή συνδέεται και με τις νεώτερες θρησκευτικές ή φιλοσοφικές παραδόσεις. Ο Πυθαγόρας και οι οπαδοί του ήταν αυστηροί χορτοφάγοι. Ο Έλληνας σοφός δίδασκε:
«Φίλοι μου, μη μολύνετε τα σώματα σας με το να τρώτε ακάθαρτες τροφές. Έχουμε αρκετά σπαρτά και δέντρα φορτωμένα με καρπούς. Έχουμε εύγευστα λαχανικά και ρίζες που είναι έτοιμα για να τα μαγειρέψουμε και δεν υπάρχει έλλειψη από γάλα και μέλι. Στη γη μας υπάρχει αφθονία από τέτοιες αγνές και αβλαβείς τροφές και δεν είναι ανάγκη να τρώμε τροφές για τις οποίες πρέπει να χυθεί αίμα και να θυσιαστεί αθώα ζωή».Πολλοί από τους φημισμένους αρχαίους φιλόσοφους όπως ο Πλάτωνας, ο Πλωτίνος, ο Εμπεδοκλής, ο Απολλώνιος, ο Πλούταρχος και ο Πορφυρός ακολουθούσαν τη χορτοφαγία. Επίσης πολλές από τις πρώτες μυστικιστικές θρησκείες, όπως οι Ορφικοί και οι Εσσαίοι, είχαν τη χορτοφαγία ως προαπαιτούμενο για τη μύηση.
Αν μελετήσουμε προσεχτικά τα Ευαγγέλια (ανάμεσα στα τραγικά κι εφιαλτικά παράλογα που αναφέρουν) βλέπουμε ότι ο θεός προόριζε τον άνθρωπο να είναι χορτοφάγος. Στη Γένεση ο θεός τους λέει, «Ιδού σας έδωκα πάντα χόρτον κάμνοντα σπόρον, όστις είναι επί προσώπου πάσης της γης, και παν δένδρον, το οποίον έχει εν εαυτώ καρπόν δένδρου κάμνοντος σπόρον. Ταύτα θέλουσι είσθαι εις εσάς προς τροφήν…» (Γένεσις 1:29).
Ακόμα και όταν ο θεός υποθετικά, έδωσε στο Μωυσή τις δέκα εντολές υποδήλωνε υποχρεωτικά τη χορτοφαγία. Αν ακολουθήσουμε την εντολή «Ου φονεύσεις» (Έξοδος 20:13), φυσικά προϋποθέτει ότι δεν πρέπει να τρώμε κρέας, ψάρι, πουλιά και αβγά. Πώς μπορείτε να λέτε ότι αγαπάτε τον θεό και ότι είσαστε λάτρεις της δημιουργίας του, και ταυτόχρονα σκοτώνετε τα πιο ταπεινά μέλη της οικογένειας σας;
Ο Ιησούς λέτε πως ήταν ο απόστολος της Ειρήνης, μίλησε για την αγάπη και ήταν η προσωποποίηση της μη-βίας. Μας λέτε πως δίδαξε: «Όστις σε ραπίσει εις την δεξιάν σου σιαγόνα, στρέψον εις αυτόν και την άλλην…» (Ματθαίος 5: 39). Αν εφάρμοζε τη μη-βία μέχρι τέτοιου σημείου, πώς θα μπορούσε να είναι βίαιος προς τις κατώτερες βαθμίδες της δημιουργίας του θεού που λιβανίζετε; Ο Ιησούς μας λέτε πως δίδαξε την παγκόσμια αγάπη και την πλήρη μη-βία. Σας ζήτησε να μη σκοτώνετε και σας έδωσε την εντολή να έχετε αγάπη για όλους, ασχετα αν αυτός άρπαξε και τον βούρδουλα, εσείς πρέπει να είστε υπάκουα πρόβατα !!!
Οι μεγάλοι Σούφι άγιοι του παρελθόντος ήταν χορτοφάγοι. Ο Mirdad έλεγε: «Αυτοί που ακολουθούν το πνευματικό μονοπάτι δεν πρέπει ποτέ να ξεχνούν ότι, αν τρώνε σάρκα, θα πρέπει να πληρώσουν για αυτό με τη σάρκα τους». Ο φιλεύσπλαχνος Σιντάρτα δίδαξε τη μη-βία προς όλα τα πλάσματα και οι οπαδοί του ήταν χορτοφάγοι. Ο Μαχαβίρα, ο ιδρυτής της θρησκείας των Τζέιν (Ζain), κήρυττε την αυστηρή χορτοφαγική διατροφή.
Βεβαίως, η χορτοφαγία αποτελεί ένα ακέραιο μέρος της ινδικής θρησκευτικής παράδοσης. Στους ναούς των Σικχ (Gurdwaras)) δεν σερβίρεται κρέας στη δωρεάν κουζίνα και, όταν οι Σικχ κάνουν κάποια θρησκευτική τελετή στα σπίτια τους, μετά την ανάγνωση των Γραφών, προσφέρουν χορτοφαγικά γεύματα. Ένας Μογγόλος ιστορικός επισημαίνει μέσα στο βιβλίο του Dabistan-e-Mazahib (Σχολείο των Θρησκειών) ότι ο Γκουρού Αρτζάν Ντεβ έκανε μια ειδική διακήρυξη: «Η κατανάλωση κρέατος απαγορεύεται μεταξύ εκείνων που ακολουθούν τον Γκουρού Νανάκ».
Οι καθοδηγήσεις που έχουν δοθεί από τον έκτο Γκουρού των Σικχ, τον Χαρ Γκομπίντ, είναι αρκετά διευκρινιστικές: «Μην πλησιάζετε ψάρι και κρέας». (Αυτές οι καθοδηγήσεις, που στάλθηκαν με μια εγκύκλιο, που ονομάζεται «Χουκα-μνάμα», φυλάγεται στη Gurdwara (Ναό) Panta Saheb).
Αν κάνετε μια συγκριτική μελέτη στις θρησκευτικές παραδόσεις, θα δείτε ότι, όταν ένας άγιος ή ένας Διδάσκαλος τελειώσει την αποστολή του, η εσωτερική πλευρά των διδαγμάτων του πολύ γρήγορα ξεχνιέται και αντικαθίσταται με τύπους και τελετουργικά. Για να γίνουν τα διδάγματα πιο αποδεκτά στο ευρύ κοινό γίνονται αλλαγές στη διατροφή και στην πειθαρχία από αυτούς που ακολουθούν μετά από αυτόν. Αλλά η μυστικιστική παράδοση είναι σαφής στην υποστήριξη της χορτοφαγίας.
Πολλοί μεγάλοι φιλόσοφοι, καλλιτέχνες, ποιητές, συγγραφείς και μερικοί από τους πιο φωτισμένους ηγέτες ήταν, επίσης, χορτοφάγοι. Ο Ασόκα ο Μέγας, ο αυτοκράτορας Άκμπαρ, ο Ισαάκ Νεΰτον, ο [Άγγλος ποιητής] Σέλλεϋ, ο Λέων Τολστόι, ο Μαχάτμα Γκάντι και ο Άλμπερτ Σβάιτσερ είναι απλώς μερικά παραδείγματα. Ήταν η ευαισθησία και η φιλευσπλαχνία τους που τους οδήγησαν να υιοθετήσουν το μονοπάτι της μη-βίας προς το όλον.
Υπάρχει ένα πολύ ενδιαφέρον ανέκδοτο από τη ζωή του Μπέρναρντ Σω που αφορά τη χορτοφαγική διατροφή. Μια φορά που ήταν πολύ άρρωστος οι γιατροί τού είπαν ότι, αν δεν άρχιζε να τρώει αβγά και σούπα από κρέας, θα πέθαινε. Καθώς ο Σω ήταν αυστηρός χορτοφάγος αρνήθηκε να ακολουθήσει τις διαταγές των γιατρών του. Οι γιατροί, επιμένοντας στην άποψη τους, του είπαν ότι δεν μπορούσαν να εγγυηθούν ότι θα επιβίωνε από την αρρώστια του. Τότε ο Σω φώναξε τον ιδιαίτερο γραμματέα του και παρουσία των γιατρών υπαγόρευσε τη διαθήκη του.Αυτή έλεγε:
«Με αυτή μου τη διαθήκη δηλώνω ότι τελευταία μου επιθυμία είναι, όταν εγώ πια δεν θα είμαι αιχμάλωτος αυτού του φυσικού σώματος και θα μεταφέρεται το φέρετρο μου στο νεκροταφείο, να συνοδεύεται από βαρυπενθούντες από τις ακόλουθες κατηγορίες: πρώτον πτηνά, δεύτερον αρνιά, πρόβατα, αγελάδες και άλλα ζώα αυτού του είδους, τρίτον ζωντανά ψάρια μέσα σε ενυδρείο. Καθένας από τους βαρυπενθούντες πρέπει να κρατά μια πινακίδα που να έχει την εξής επιγραφή: «Ώ Κύριε, δώσε τη Χάρη Σου προς τον ευεργέτη μας Μπέρναρντ Σω που έδωσε τη ζωή του για να σώσει τις δικές μας!».Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι, ένας άλλος χορτοφάγος, ήταν πολύ φιλεύσπλαχνος. Όταν έβλεπε ένα πουλί μέσα σε κλουβί, πλήρωνε τον κάτοχο για το πουλί και το κλουβί, μετά άνοιγε την πόρτα του κλουβιού και παρακολουθούσε το χαρούμενο πουλί να φτερουγίζει προς την ελευθερία. Η φύση προμήθευσε τον άνθρωπο με μεγάλη αφθονία από φρούτα, ξηρούς καρπούς, λαχανικά, δημητριακά και χορταρικά για τροφή. Μπορούμε, επίσης, να τρώμε γαλακτοκομικά προϊόντα, που η κατανάλωση τους δεν απαιτεί το φόνο των ζώων, ούτε την κατανάλωση αίματος.
Το πνευματικό μονοπάτι είναι ένα μονοπάτι αγάπης, φιλευσπλαχνίας και μη-βίας. Είναι αλήθεια ότι για να ζήσουμε μέσα σε αυτό τον κόσμο πρέπει να καταστρέψουμε κάποια μορφή ζωής. Ακόμη και τα φυτά που τρώμε και τα βακτηρίδια που αναπνέουμε έχουν ζωή. Ο νόμος της ανταπόδοσης -κάθε δράση έχει αντίδραση- λειτουργεί επίσης και στον τομέα της διατροφής. Έτσι οι σοφοί λένε, ότι εφόσον δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς τροφή, πρέπει να διαλέγουμε αυτή τη διατροφή που προξενεί το λιγότερο πόνο και τη μικρότερη αμαρτία. Ένα γεγονός που θυμάμαι θα το εξηγήσει αυτό πολύ όμορφα.
Το 1948 ο Σαντ Κιρπάλ Σινγκ ήταν σε πνευματική απομόνωση για μερικούς μήνες στο Rishikesh (στα Ιμαλάια). Ο τρόπος της ζωής εκεί ήταν εξαιρετικά απλός και χρησιμοποιούσε μεγάλα φύλλα σαν πιάτα για το φαγητό. Μια μέρα που είχαν κόψει τα φύλλα για το βραδινό φαγητό, ο αγαπημένος διδάσκαλος ζήτησε να τα μετρήσουν. Ήταν κάπως περισσότερα σε αριθμό από τους ανθρώπους που θα έτρωγαν. Είπε ότι στο μέλλον θα έπρεπε να είμαστε πιο προσεχτικοί και να μετράμε τον αριθμό των ανθρώπων από πριν. Είπε: «Έκοψες δύο φύλλα περισσότερα από όσα χρειαζόταν. Κι αυτά, επίσης, έχουν ζωή».
Ενώ η επιστήμη διδάσκει ότι όλη η ύλη αποτελείται από
διάφορους συνδυασμούς χημικών στοιχείων του περιοδικού πίνακα, οι παλιές
γραφές της Ανατολής εισάγουν μια επιπλέον διάσταση γνώσης.
Μιλάνε για
μια δύναμη ζωής μέσα στις διάφορες μορφές ζωής -τον άνθρωπο, τα ζώα, τα
πουλιά, τα ερπετά και τα φυτά. Η λιγότερη δύναμη ζωής βρίσκεται στα
φυτά. Για να το εξηγήσουν αυτό, οι γραφές μιλούν για πέντε δημιουργικές
συνθετικές ιδιότητες που είναι το νερό, η γη, η φωτιά, ο αέρας και ο
αιθέρας.
Τα επόμενα σε αξία είναι τα τετράποδα και τα κτήνη που έχουν τέσσερις ιδιότητες, με τον αιθέρα απόντα ή σε αμελητέα ποσότητα. Σύμφωνα με τους περισσότερους νόμους, ο φόνος ενός ζώου συνήθως συνεπάγεται πρόστιμο ίσο με την αξία του ζώου.
Η τρίτη κατηγορία περιλαμβάνει τα πουλιά που έχουν τρεις ιδιότητες μέσα τους -νερό, φωτιά και αέρα. Αν κάποιος σκοτώσει ένα περιπλανώμενο πουλί, συνήθως μένει ατιμώρητος και, αν σκοτώσει ένα προστατευόμενο είδος πουλιού, ο κυνηγός μπορεί να υποχρεωθεί να πληρώσει ένα μικρό πρόστιμο για αυτό.
Ακόμη μικρότερη είναι η αξία των ερπετών, των σκουληκιών και των εντόμων που έχουν μόνο δύο ιδιότητες σε δράση -γη και φωτιά- καθώς οι άλλοι τρεις υπάρχουν άλλα σε κοιμισμένη κατάσταση. Ο φόνος αυτών των πλασμάτων δεν επιφέρει καμιά ποινή ή πρόστιμο σύμφωνα με τους περισσότερους νόμους σε αυτό τον κόσμο.
Η μικρότερη αξία δίνεται στις ρίζες, στα λαχανικά και στα φρούτα, τα οποία έχουν μόνο την ιδιότητα του νερού σε κατάσταση δράσης. Έτσι, από ηθική άποψη, η χορτοφαγική διατροφή και η διατροφή με φρούτα προξενούν το λιγότερο πόνο και υιοθετώντας την, ο άνθρωπος δημιουργεί το μικρότερο δυνατό καρμικό χρέος.
Ο Sarmad, ένας Σούφι εβραϊκής καταγωγής που έζησε το 17ο αιώνα, εξέφρασε την ίδια αλήθεια με τα πιο απλά λόγια: «Το Φως του Κόσμου, της Ζωής, κοιμάται μέσα στον κόσμο των μετάλλων, είναι σε κατάσταση ονείρου μέσα στον κόσμο των φυτών, ξυπνά μέσα στα ζώα και έρχεται σε πλήρη συνειδητότητα μέσα στον άνθρωπο».
Παρόμοια προοπτική μπορούμε να βρούμε στα γραπτά των σύγχρονων πνευματικών ανθρώπων και φιλοσόφων. Ο Teilhard de Chardin, για παράδειγμα, στο βιβλίο του «Phenomenon of Man», γράφει ότι υπάρχουν διάφορες διαβαθμίσεις στη συνειδητότητα των ζωντανών οργανισμών, που εξαρτάται από την πολυπλοκότητα τους. Λέει ότι η συνειδητότητα είναι πιο τελειοποιημένη και πιο ευδιάκριτη στις πιο πλούσιες, πιο πολύπλοκες και πιο αρχικές μορφές ζωής -από τις οποίες ανώτατος είναι ο άνθρωπος.
Αυτή η άποψη δίνει ουσιαστικά τις ίδιες κατευθυντήριες γραμμές στη διατροφή, όπως στα διδάγματα των αρχαίων γραφών. Αναγνωρίζοντας την ανάγκη να συντηρούμε το σώμα μας, ενώ έχουμε υπόψη μας την αποφυγή της βίας, θα πρέπει να ακολουθούμε τη χορτοφαγική διατροφή, διότι έχει σαν αποτέλεσμα τη λιγότερη καταστροφή.
Πολύς κόσμος έχει λανθασμένη εντύπωση για τη θρεπτική αξία της χορτοφαγικής διατροφής και νομίζει ότι αυτή δεν μας δίνει όλες τις απαραίτητες θρεπτικές ουσίες. Το κύριο παράπονο εναντίον της χορτοφαγικής διατροφής είναι ότι δεν μας δίνει τις αναγκαίες πρωτεΐνες. Οι τελευταίες όμως έρευνες επιβεβαιώνουν ότι η χορτοφαγική διατροφή δίνει υπεραρκετές πρωτεΐνες, καθώς και τις απαιτούμενες βιταμίνες, μεταλλικά άλατα και θερμίδες.
Ήρθα σε επαφή με εξέχοντες διαιτολόγους, που οι ισχυρισμοί τους δείχνουν ότι μια ισορροπημένη χορτοφαγική διατροφή μπορεί οπωσδήποτε να μας δώσει όλα τα αναγκαία θρεπτικά συστατικά. Πραγματικά, το περιοδικό «FDA Consumer», της Food and Drug Administration των Ηνωμένων Πολιτειών, επαινεί την αποτελεσματικότητα και την πρακτικότητα της χορτοφαγικής διατροφής. Τονίζει ότι σαν αποτέλεσμα μιας αναφοράς του Food Nutrition Board της Εθνικής Ακαδημίας των Επιστημών, το 1974,
«Η ιδέα ότι οι χορτοφάγοι δεν μπορούν να πάρουν αυτά που έχει ανάγκη το σώμα τους, αν δε φάνε κρέας, μπήκε στην κατηγορία των μύθων».Επιπλέον, οι χορτοφάγοι με το να απέχουν από τα οινοπνευματώδη και τα ναρκωτικά, τα οποία αποδυναμώνουν το σώμα από πολύτιμες θρεπτικές ουσίες, μπορούν να διατηρούν την υγεία τους και να παίρνουν περισσότερες θερμίδες, βιταμίνες και μεταλλικά άλατα συγκρινόμενοι με εκείνους που πίνουν οινοπνευματώδη, κάνουν χρήση ναρκωτικών και τρώνε ζωική τροφή.
Καθώς γίνονται όλο και περισσότερες έρευνες, οι επιστήμονες, οι βιολόγοι και οι διαιτολόγοι βρίσκουν ότι η χορτοφαγική διατροφή είναι πιο ολοκληρωμένη και πιο υγιεινή για τον άνθρωπο.
Τα πιο δυνατά ζώα με τη μεγαλύτερη αντοχή είναι φυτοφάγα.
Ο ελέφαντας, το βόδι και το άλογο είναι γνωστά για τη δύναμη τους και την ικανότητα τους για εργασία. Ακόμα και τη δύναμη των μηχανών τη μετράμε με «ίππους». Για επιβεβαίωση ότι η σωστή χορτοφαγική διατροφή δεν αποτελεί εμπόδιο στην ανώτατη ανάπτυξη και της διάνοιας, έχουμε ήδη αναφέρει ότι πολλοί από τους μεγαλύτερους και δημιουργικότερους διανοούμενους υπήρξαν χορτοφάγοι.
Ακόμα και από βιολογική άποψη στον άνθρωπο ταιριάζει περισσότερο η χορτοφαγική διατροφή -η φυσική του δομή δεν τον κατατάσσει στην ίδια κατηγορία με αυτή των σαρκοβόρων ζώων. Για παράδειγμα, τα σαρκοβόρα ζώα έχουν μεγάλους κυνόδοντες και νύχια για να τραβούν και να σχίζουν τις σάρκες, ενώ ο άνθρωπος δεν έχει. Τα δόντια του ανθρώπου μοιάζουν περισσότερο με τα δόντια των χορτοφάγων ζώων που έχουν επίπεδους τραπεζίτες για να αλέθουν (τις φυτικές τροφές). Επιπλέον, τα έντερα των σαρκοφάγων ζώων είναι μικρά, (έχουν περίπου μήκος τριπλάσιο του κορμού τους) ώστε οι σάρκες να αφομοιώνονται ή να αποβάλλονται γρήγορα πριν υποστούν σήψη και δημιουργηθούν δηλητηριώδεις ουσίες. Ο άνθρωπος όμως έχει πολύ μακριά έντερα (περίπου 10 – 12 φορές το μήκος του κορμού του).
Αν το καλοσκεφτούμε, θα συνειδητοποιήσουμε ότι η τροφή που τρώμε έχει επίδραση στη φυσική, συναισθηματική και νοητική μας κατάσταση. Αν προσπαθούμε να ζήσουμε μια ζωή χωρίς βία, με φιλευσπλαχνία, αν προσπαθούμε να γίνουμε πιο γαλήνιοι και ειρηνικοί, αν προσπαθούμε να ελέγχουμε το νου και τις αισθήσεις μας, τότε φυσικά θα θέλουμε να ακολουθήσουμε μια διατροφή που να μας βοηθάει στην επίτευξη του στόχου μας.Υπάρχει μια όμορφη ιστορία που αναφέρει ο Attar και την οποία θα ήθελα να σας διηγηθώ. Είναι μια ιστορία της μεγάλης Σούφι αγίας, της Rabia Basri. Κάποτε που είχε πάει στο βουνό, μια αγέλη από άγρια πλάσματα -όπως ελάφια, γαζέλες, αγριοκάτσικα και όναγροι- μαζεύτηκε γύρω της. Πλησίασαν, την κοίταξαν και πήγαν κοντά της. Ξαφνικά παρουσιάστηκε ο Hasan-al-Basri και, όταν είδε την Radia, την πλησίασε. Τα άγρια πλάσματα, όταν είδαν τον Hasan, το έβαλαν στα πόδια τρομαγμένα. Ο Hasan εξοργίστηκε όταν το είδε αυτό. Κοίταξε την Rabia και ρώτησε: «Γιατί τα ζώα έφυγαν με τέτοιο φόβο μόλις με είδαν, ενώ ήταν τόσο φιλικά μαζί σου;» Η Radia τον ρώτησε: «Τι έφαγες σήμερα;»΄ Αυτός απάντησε: «Κρεμμύδια τηγανισμένα με λίπος». Τότε αυτή είπε: «Εσύ τρως το λίπος τους, γιατί να μη φύγουν από κοντά σου;». Αν και εμείς γίνουμε ευαίσθητοι στο τί τρώμε, θα επηρεαστεί ακόμα και η ίδια η ζωή μας.
Όταν ο Ρωμαίος ποιητής Σενέκα, μελετώντας τη διδασκαλία του Πυθαγόρα έγινε χορτοφάγος, βρήκε πως η αλλαγή ήταν πολύ ευνοϊκή και ανακάλυψε προς κατάπληξή του ότι, «ο νους του έγινε πιο ξύπνιος και πιο φωτισμένος».
Η τροφή μπορεί να χωριστεί σε κατηγορίες σύμφωνα με την επίδραση της στον άνθρωπο. Στην Ινδία δίνονται τρεις μεγάλες κατηγορίες τροφών: αγνές (satvik) τροφές, τροφές που ενεργοποιούν (rajsik) και τροφές που αποβλακώνουν (tamsik). Οι αγνές τροφές περιλαμβάνουν τα λαχανικά, τα δημητριακά, τα όσπρια, τα χορταρικά, τα φρούτα και τους ξηρούς καρπούς, καθώς επίσης το γάλα, το βούτυρο και το τυρί, με μέτρο. Αυτή η διατροφή δίνει γαλήνη και ισορροπία και λέγεται να κρατάμε το νου και την καρδιά καθαρά από όλων των ειδών τις ακαθαρσίες.
Οι τροφές που ενεργοποιούν περιλαμβάνουν το πιπέρι καθώς και τα άλλα μπαχαρικά και καρυκεύματα, επίσης τα ξινά και τα πικρά πράγματα. Οι τροφές αυτού του τύπου δρουν σαν διεγερτικά και ερεθίζουν τις αισθήσεις. Οι τροφές που αποβλακώνουν περιλαμβάνουν τις μπαγιάτικες τροφές, το κρέας, τα ψάρια, τα πουλερικά, τα αβγά και τα οινοπνευματώδη ποτά -μια τέτοια διατροφή προκαλεί αδράνεια.
Πολλές φορές με ρωτούν με ποια λογική δεν πρέπει να τρώει κανείς αβγά, ακόμη και τα μη γονιμοποιημένα, που πολύς κόσμος ονομάζει αβγά χορτοφαγίας. Εκτός από το γεγονός ότι ένα τέτοιο αβγό είναι μία μορφή ζωής που δεν μπόρεσε να εκπληρώσει το σκοπό της, έχει την ίδια ανεπιθύμητη επίδραση σε μας όπως και ένα γονιμοποιημένο αβγό. Αποβλακώνει το νου και διεγείρει τα πάθη.
Λαμβάνοντας υπόψη αυτούς τους παράγοντες, οι άγιοι και οι σοφοί, από αμνημόνευτα χρόνια, ακολούθησαν την αγνή διατροφή, διότι είναι η πιο βοηθητική για την πνευματική πρόοδο.
Από κοινωνικο-οικονομική άποψη επίσης, η χορτοφαγία είναι η πιο συμφέρουσα διατροφή. Χρειάζονται 10 στρέμματα βοσκοτόπων για να παραχθεί μια ορισμένη ποσότητα ζωικών πρωτεϊνών, αλλά η ίδια ποσότητα φυτικών πρωτεϊνών μπορεί να παραχθεί σε ένα μόνο στρέμμα γης. Έτσι 9 στρέμματα σπαταλιούνται, όταν παράγεται κρέας. Παρόμοια, ένα ζώο τρώει 8 κιλά σιτηρά για να παράγει μόνο 1/2 κιλό κρέας κι έτσι 7,5 κιλά σιτηρά πάνε χαμένα. Εχουμε ευκολίες και δώρα της φύσης με τα οποία μπορούν να τραφούν όλοι μας. Η χορτοφαγία είναι πολύ πιο παραγωγική και πολύ πιο οικονομική. Γι’ αυτό τον λόγο λοιπόν η χορτοφαγική διατροφή είναι η πιο λογική.
Όταν ένα σαρκοβόρο θηρίο τρώει ένα άλλο πλάσμα, τουλάχιστον το κάνει αυτό για να επιβιώσει, καθώς δεν έχει άλλο τρόπο για να διατηρηθεί στη ζωή. Αλλά, όταν ο άνθρωπος στρέφεται στη μη χορτοφαγία, δεν μπορεί να προβάλει αυτή τη δικαιολογία. Πραγματικά, η επιθυμία του να εγκαταλείψει τον τρόπο ζωής που ταιριάζει στη φύση του, προκαλεί μεγάλη σπατάλη και είναι ηθικά αδικαιολόγητη. Αν εκείνοι που τρώνε κρέας έβλεπαν τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η «βιομηχανία κρέατος» στα σφαγεία, πολλοί από αυτούς θα το σταματούσαν από αηδία.
ΝΑΙ Η ΠΟΣΟΤΗΤΑ ΤΡΟΦΗΣ ΜΕΤΡΑΕΙ
Αλλά η πολυφαγία είναι αιτία πολλών προβλημάτων της υγείας μας, καθώς και μερικών προβλημάτων μας στο διαλογισμό. Ο Πέρσης μυστικιστής Σεχ Σάαντι έλεγε ότι, επειδή είμαστε παραγεμισμένοι μέχρι τα ρουθούνια με φαγητό, δεν μπορούμε να δούμε το Πνεύμα ούτε την Αγάπη. Συμβούλευε να χωρίζουμε το στομάχι μας σε τέσσερα ίσα μέρη: τα δύο να τα γεμίζουμε με αγνή τροφή, το ένα με νερό και να κρατάμε ένα για καθαρή Αγάπη.Υπάρχει ένα διδακτικό περιστατικό στη ζωή ενός σοφού Σούφι. Μια μέρα πήγε σε εκείνον τον σοφό ένας γιατρός και πρόσφερε τις υπηρεσίες του για αυτούς που θα αρρώσταιναν και για αυτούς που θα πονούσαν. Έμεινε αργόσχολος για μήνες, καθώς κανένας Σούφι δεν αρρώστησε. Αυτός πήγε τότε στον σοφό ασκητή και του ζήτησε να του επιτρέψει να φύγει, καθώς κανένας εκεί δεν χρειαζόταν τις υπηρεσίες του. Ο Σοφός Σούφι με ένα ευγενικό χαμόγελο στα χείλη του χαιρέτησε το γιατρό λέγοντας ότι, όσο οι οπαδοί του ζούσαν σύμφωνα με τις καθοδηγήσεις του, δεν θα αρρώσταιναν. Αυτές ήταν: «Πάντοτε να τρώτε λίγο λιγότερο από όσο μέσα στην πείνα σας θέλετε να φάτε».
Όταν τρώμε πολύ βαραίνουμε και νυστάζουμε και για εκείνους που ακολουθούν το Πνευματικό Μονοπάτι, περισσότερος χρόνος για ύπνο σημαίνει λιγότερος χρόνος για διαλογισμό. Ακόμα και όταν διαλογιζόμαστε, αν παρατρώμε μπορεί να είμαστε νυσταλέοι.
Κάποτε κάποιος πήγε σε έναν άγιο και παραπονέθηκε:
«Κύριε, ο διαλογισμός μου δεν είναι καλός». Ο άγιος απάντησε: «Κοίτα το στομάχι σου».
Κάποιος άλλος πήγε στον ίδιο άγιο και του είπε:
«Δεν μπορώ να ελέγξω το νου μου». Ο άγιος απάντησε: «Κοίταξε το στομάχι σου».
Ένας τρίτος πήγε και του είπε: «Δεν έχω καλή υγεία» και ο άγιος πάλι απάντησε: «Κοίταξε το στομάχι σου».
Λοιπόν το να τρώμε λιγότερο από ό,τι έχουμε όρεξη να φάμε είναι καλό όχι μόνο για το διαλογισμό, αλλά επίσης και για την υγεία μας. Συχνά συναντώ ανθρώπους στους οποίους το ερώτημα, «Ποια είναι η φυσική διατροφή για τον άνθρωπο;» έχει γίνει τόσο έμμονη ιδέα που δεν βλέπουν τους ευρύτερους ανθρωπιστικούς και πνευματικούς σκοπούς που εκπληρώνει ιδανικά η χορτοφαγική διατροφή.
Η χορτοφαγία στο ανώτατο της σημείο δεν είναι ένας σκοπός αυτή η ίδια, αλλά ένα απαραίτητο μέσον προς ένα σκοπό. Αν την κατανοήσουμε σωστά, θα πρέπει να δούμε τη διατροφή όχι σαν κάτι ξεχωριστό, αλλά σαν ακέραιο στοιχείο μιας ολόκληρης φιλοσοφίας, ενός ολόκληρου τρόπου ζωής.
Ο Νιλς Μπορ, ο μεγάλος φυσικός, ήταν τόσο πολύ
πεπεισμένος για την ευνοϊκή επίδραση που έχει η χορτοφαγία πάνω στη φύση
μας, που πίστευε ότι, αν υιοθετείτο παγκόσμια, αυτό θα οδηγούσε σε μια
μεγάλη βελτίωση της ανθρώπινης κατάστασης. Αν επιθυμούμε να
ακολουθήσουμε το μονοπάτι της Μη Βίας και του Πνεύματος, τότε ας
ακολουθήσουμε την αυστηρή καρποφαγική διατροφή. Κάνοντας το αυτό, δεν θα
έχουμε φιλευσπλαχνία μόνο για τους συνανθρώπους μας, αλλά θα έχουμε,
επίσης, φιλευσπλαχνία και για τους ίδιους μας τους εαυτούς.
ΠΗΓΗ: http://www.terrapapers.com/? Απόσπασμα από το άρθρο:Ο κρεατοφάγος είναι νεκρός, σαν το νεκρό κρέας που τρώει.
p=2586
Ειρήνη, Αγάπη, Αρμονία
