Legion: Will and Desire - Θέληση και Επιθυμία

Legion: Will and Desire - Θέληση και Επιθυμία: by H.P.Blavatsky Will is the exclusive possession of man on this our plane of consciousness . It divides him from the brute in whom instin...

Για τη χαρά και μόνο της ομορφιάς του ονείρου της 'Ελλης Καρρά

Για τη χαρά και μόνο του ονείρου θα μοιραστώ μαζί σας και το δικό μου όνειρο, το όνειρο που ξεκίνησε τότε που ο πατέρας μου μ΄ έπαιρνε απ το χέρι (μικρό παιδί) και μου λέγε πως όλοι οι άνθρωποι του κόσμου είμαστε αδέλφια και αυτή η γη ανήκει σε όλους. Κυνηγημένος από τον τόπο του γιατί ήταν κομμουνιστής (σε δύσκολα χρόνια), κατάφερε και στάλαξε στην καρδιά μου τους σπόρους της ειρήνης, της λευτεριάς και της αξιοπρέπειας. Κι ονειρευόμουν ένα γαϊτανάκι, με ανθρώπους από όλες τις φυλές και όλα τα χρώματα πιασμένοι χέρι χέρι να αγκαλιάζουμε τη γη.

Για τη χαρά και μόνο της ομορφιάς του ονείρου , ας μιλήσω και 'γω για το ανέφικτο, για το δικό μου όνειρο που πάει πέρα από την Ελλάδα, αλλά την αγκαλιάζει και αυτή. Ένας άλλος πλανήτης. 'Ένας πλανήτης, όπου οι άνθρωποι θα νοιάζονταν για τη φύση, τα ζώα και τους συνανθρώπους τους και θα ζούσαν απλά και λιτά, σε αρμονία με τις ειρηνικές δυνάμεις του σύμπαντος. Ένας πλανήτης που θα καλωσορίζαμε το φως του ήλιου κάθε μέρα, ευγνώμονες για όσα τούτη η γη μας προσφέρει και θα χαιρετούσαμε τα λουλούδια, τα δέντρα, τα πουλιά και όλα τα ζωντανά στο πέρασμά μας, και τίποτα δεν θα έτρεμε στην παρουσία μας. Μοιάζει με έκθεση μικρού παιδιού, αλλά αυτό στ' αλήθεια είναι το όνειρό μου. Αυτά που ακούω και διαβάζω, (όταν ασχολούμαι μ' αυτόν τον κόσμο) είναι χειρότερα κι από εφιάλτης. Όντα που στάθηκαν στα δυό τους πόδια να ισχυρίζονται ότι είναι άνθρωποι και από 'που περνάνε να αφήνουν στάχτη πίσω τους. Και μια Γη που τη ποτίζουμε φαρμάκι, να μας ταϊζει ακόμα και να μας ξεδιψάει μ' ότι της έχει απομείνει -για πόσο ακόμα, άγνωστο.

Αφιερώνω σε όλους τους οραματιστές της Νέας Γης, την μελοποιημένη έκδοση του ποιήματος «Εαρινή Συμφωνία»,του Γιάννη Ρίτσου, από τον Γιάννη Μαρκόπουλο, ένα τραγούδι -ύμνο στη χαρά και τη ζωή· ένα τραγούδι που όταν το ακούω μεταφέρομαι στο παιδικό μου όνειρο, στο πολύχρωμο γαϊτανάκι της ειρήνης και μια χαρά πλημμυρίζει την καρδιά μου και όλο μου το είναι. 

 Άξιζε να υπάρξουμε για να συναντηθούμε

Ο πυρηνικός πόλεμος και το τέλος του κόσμου

Ο πυρηνικός πόλεμος και το τέλος του κόσμου 

Ο παγκόσμιος χάρτης σύντομα θα αλλάξει ριζικά και αμετάκλητα, με χώρες  ολόκληρες να βυθίζονται κάτω  από  τα νερά των ωκεανών και το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού να αφανίζεται.

Ο διεθνολόγος Δημήτρης Κιτσίκης προβλέπει ότι ο πυρηνικός πόλεμος θα γίνει περίπου το 2030 . Παρόμοια είναι και η δική μου πρόβλεψη (στηριζόμενη σε προφητείες μεγάλων δασκάλων αλλά και των Μάγιας). Η τελική καταστροφή βλέπω να συμβαίνει ανάμεσα στο 2032 και το 2051.  Δεν μπορεί να είμαστε σίγουροι για την ακριβή ημερομηνία αλλά μια απόκλιση 10 ή20 χρόνων για τέτοια συμπαντικά φαινόμενα  δεν έχει και τόση μεγάλη σημασία.

Τι λένε για αυτό που σύντομα θα συμβεί μεγάλοι πνευματικοί δάσκαλοι όπως ο Μαχαβατάρ Μπάμπατζι.

΄΄Περίπου το 3% με 5% και έως το 25%, το μέγιστο, του πληθυσμού θα

σωθεί και θα επιβιώσει. Η καταστροφή θα επέλθει μετά από σεισμούς, πλημμύρες,

ατυχήματα, συγκρούσεις και πολέμους,’’

‘’ Ο πόλεμος θα είναι τέτοιος που οι άνθρωποι που κοιμούνται θα πεθάνουν ακαριαία. Θα γίνει ατομικός πόλεμος. Οι άνθρωποι θα πεθάνουν ακαριαία μέσα στα σπίτια τους από αέρια, ατομικές και πυρηνικές ακτινοβολίες".

‘’ Μερικές χώρες θα εξαλειφθούν και δε θα υπάρξουν στο μέλλον.’’

~ Haidakhan Babaji

 ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΩΝ ΜΑΓΙΑΣ

Σύμφωνα με το ημερολόγιο των Μάγιας, διανύουμε το Κατούν 2 που ξεκίνησε το 2012 και θα τελειώσει το 2032 και ακολουθεί το Κατούν 13 που θα ξεκινήσει το 2032 και θα τελειώσει το 2051.

Με το Κατούν 13, ολοκληρώνεται, σύμφωνα με τους Μάγιας, κι ένας μεγαλύτερος κύκλος του ημερολογίου τους, το τέλος του οποίου συμπίπτει με το τέλος της φυλής μας.

Οι Μάγιας στα Ιερά τους Βιβλία γράφουν (για τα Κατούν 2 που διανύουμε τώρα και το Κατούν 13 που ακολουθεί:

           

Katun 2 (2012-2032): Κατά τη διάρκεια του μισού Κατούν θα υπάρχει τροφή, ενώ στο υπόλοιπο μισό κάποιες κακοτυχίες. Αυτό το κατούν φέρνει το τέλος «του Λόγου του Θεού»….

Katun 13 (2032- 2051.): Είναι ο χρόνος της τελικής κατάρρευσης όπου τα πάντα θα χαθούν. Είναι ο καιρός της Κρίσης του Θεού.

                               ΒΙΝΤΕΟ : Ο πυρηνικός πόλεμος και το τέλος του κόσμου

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ:

1. ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ 

2. Οι προφητείες του Μαχαβατάρ Μπάμπατζι

3. ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ- ΕΡΚΟΛΟΥΜΠΟΥΣ ή ΚΟΚΚΙΝΟΣ 

4. ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΕΡΜΗ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΥ

5. Προφητείες του Πέταρ Ντένωφ

Ο φασισμός της ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑΣ του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Ο φασισμός της ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑΣ του ΠΑΣΟΚ και της  ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Πόσο ανόητοι και κοιμισμένοι θα πρέπει να είναι οι λαοί όλου του κόσμου και της Γραικίας για να ανέχονται τους γραβατωμένους παλιάτσους της πλουτοκρατίας και του πολιτικού προσωπικού τους να τους κοροϊδεύουν και να τους παίρνουν με τόσους πανούργους και ελεεινούς τρόπους τα κέρδη από  την εργασία τους; Πως μπορεί να ανέχονται 5% να έχει πλούτο όσο έχει το 95% του πληθυσμού του πλανήτη; Πως μπορεί να ανέχονται να τους λένε ότι δεν υπάρχουν λεφτά για αυξήσεις και άλλοι να αγοράζουν κότερα και βίλες, να ταξιδεύουν με τζετ και να κάνουν πλάκα κάνοντας πολυτελείς διακοπές και πάρτι; Πως μπορεί να ανέχονται να μην έχουν λεφτά να σπουδάσουν τα παιδιά τους και κάποιοι να κάνουν μπάνιο  στις ιδιωτικές τους πισίνες και να κάνουν βόλτες με αυτοκίνητα 3000 κυβικών; Πως ανέχονται να είναι άνεργοι, να μην έχουν πετρέλαιο να ζεσταθούν, λεφτά να πληρώσουν το ρεύμα και να τους βάζουν φόρους παράλογους για να πάρει τα λεφτά η πλουτοκρατία και να αυξήσει τα κέρδη της; Πόσο κοιμισμένοι πρέπει να είναι οι οπλίτες των ΜΑΤ που υπακούουν στους δυνάστες πολιτικούς και κτυπούν τους πολίτες που διεκδικούν το αυτονόητο αντί να κτυπούν τους υπουργούς και του πρωθυπουργούς που παίρνουν τα λεφτά από τον κόσμο για να τα δώσουν στους τραπεζίτες και τα αφεντικά τους; Πόσο κοιμισμένοι πρέπει να είναι οι πολίτες όταν ζητιανεύουν την αμοιβή για τον κόπο τους, το δικαίωμα για παιδεία, για ιατρική φροντίδα, για ασφάλεια στα γεράματα και να αποδέχονται οι πλουτοκράτες να αυξάνουν τα κέρδη τους;  Πως μπορεί οι γραβατωμένοι πλουτοκράτες που διαχειρίζονται χαρτιά και φακέλους, παίζοντας τζόγο με τραπεζικά ομόλογα και χρηματιστηριακό τζόγο να μαζεύουν τον πλούτο όλων αυτών που καθημερινά με τον κόπο τους παράγουν πραγματικά όλα όσα χρειαζόμαστε για να ζήσουμε ανθρώπινα, και αυτοί οι πολλοί να μην αντιδρούν αλλά να ζητιανεύουν και να παρακαλούν για μερικά ψίχουλα;

Όλος ο πλούτος του κόσμου είναι προϊόν της γης, του ήλιου, όλων των φυσικών πόρων και  ενεργειών που υπάρχουν στον πλανήτη και της εργασίας που παράγουν όλοι όσοι  εργάζονται και για αυτό και μόνο ανήκει σε όλους το ίδιο. Με τα μέσα και την τεχνολογία που έχουμε αναπτύξει έχουμε την δυνατότητα να θρέψουμε όλο τον κόσμο στον πλανήτη και να ικανοποιηθούν οι βασικές ανάγκες για περίθαλψη, παιδεία, τροφή νερό, ζέστη, στέγαση. Αυτό που συμβαίνει όμως είναι οι λίγοι να γίνονται όλο και πλουσιότεροι και οι πολλοί να είναι σε έλλειψη. Εξαπατούν οι λίγοι τους πολλούς και τους υφαρπάζουν τον πλούτο με δόλια μέσα. Η πλουτοκρατία με τους στρατούς και την προπαγάνδα μέσα από την πολιτική, την παιδεία και τα ΜΜΕ έχει πείσει τους κοιμισμένους πολίτες  όλου του κόσμου ότι δεν υπάρχει αρκετός πλούτος για όλους. Τους έχει αποχαυνώσει διαστρεβλώνοντας τις έννοιες ‘ισότητα’, ‘δημοκρατία,’ δικαιοσύνη’, κ.λπ. με αποτέλεσμα να τους κάνει να αποδεχτούν την μοίρα τους παθητικά και να τους μετατρέψει σε ζητιάνους  του μόχθου τους. Τους έπεισε ότι έχουν δημοκρατία και συμμετοχή στην διακυβέρνηση ενώ στην πραγματικότητα αυτή η υποτιθέμενη δημοκρατία εξυπηρετεί τα συμφέροντα των λίγων. Φτάσαμε στην τραγική θέση σήμερα να λογοδοτούν οι πολλοί στους λίγους αντί να λογοδοτούν οι λίγοι στους πολλούς. Αντί να είναι στο σκαμνί οι πλουτοκράτες και οι πολιτικοί, οι πολλοί είναι  θύματα της κρατικής βίας και της προπαγάνδας της πλουτοκρατίας.

Τι ειρωνεία οι δήθεν δημοκράτες να υπηρετούν τα συμφέροντα των λίγων και να έχουν πείσει το πόπολο ότι προσπαθούν και κάνουν τα πάντα για το καλό τους. Τι ειρωνεία στην Γραικία δύο κόμματα που διαλαλούν την αφοσίωση τους στον σοσιαλισμό και την Δημοκρατία να κυβερνούν φασιστικά και να υπηρετούν την πλουτοκρατία μην υπολογίζοντας κανένα και τίποτα; Τι ειρωνεία δύο ‘δημοκρατικά’ κόμματα πότε με απειλές πότε με βία πότε με προπαγάνδα πότε με εξαγορά να επιβάλουν τις παράτυπες και απάνθρωπες πολιτικές τους; Τι ειρωνεία να μιλούν για δημοκρατία και να απειλούν ακόμη και τους ίδιους τους βουλευτές τους με απόλυση από το κόμμα αν δεν υπακούσουν στην κυβερνητική γραμμή δηλαδή την γραμμή της πλουτοκρατίας.

Μας απειλούν συνεχώς όντας άνθρωποι αναίσχυντοι ότι θα φύγουν οι επενδυτές και δεν θα υπάρχει δουλειά και άλλα τέτοια ευτράπελα, με στόχο να μειώσουν τους μισθούς να βάλουν φορολογίες να μειώσουν τα δικαιώματα του πολίτη. Κανείς τους όμως δεν λέει ότι τον πλούτο δεν το παράγουν οι επενδυτές αλλά οι εργαζόμενοι. Οι πλουτοκράτες βάζουν τα χαρτιά (χρήματα) αλλά αυτά δεν παράγουν τίποτα αν δεν πάει ο εργαζόμενος με την ενέργεια  του σώματος και  του μυαλού του να χειριστεί την μηχανή και να παράγει έργο. Όλα όσα παράγονται σε αυτό τον πλανήτη οφείλονται στους φυσικούς πόρους και σε όσους εργάζονται, οπότε τα παραγόμενα ανήκουν το ίδιο σε όλους. Αλλά τι συμβαίνει σήμερα, η μειοψηφία, οι πλουτοκράτες, αυξάνουν τα πλούτη τους εκμεταλλευόμενοι το κόπο των πολλών και το φυσικό πλούτο των φτωχών χωρών. Οι δε πολιτικοί που υποτίθεται εκλέχτηκαν από τον λαό για να φέρουν δικαιοσύνη, ισονομία και να υποστηρίξουν το κοινό καλό, λειτουργούν ως ψυχροί εκτελεστές και υπηρέτες των αφεντικών τους συμπεριφέρονται στον λαό ως μαριονέτα που θα ικανοποιήσει τις προσωπικές τους φιλοδοξίες αλλά και τις απαιτήσεις των αφεντικών τους.

Για να διατηρήσουν την εξουσία τους επάνω στους λαούς χρησιμοποιούν κάθε μέσο με κυριότερα την αποχαύνωση, την παιδεία  και τον φόβο. Όταν δεν πιάνουν αυτά καταλήγουμε στην ωμή βία και τον πόλεμο.

Ο ευκολότερος τρόπος να αποχαυνώσεις το πόπολο είναι ο άρτος και τα θεάματα. Αυτό είχε προτείνει και ένας σύμβουλος στον Ιουστινιανό -αν θυμάμαι καλά- όταν σκεφτόταν να απαγορέψει τα θέατρα που πήγαινε ο λαός την εποχή εκείνη. Άφησε τους του είπε να διασκεδάζουν με αυτό τον τρόπο διότι έτσι ξεθυμαίνουν και δεν έχουν διάθεση και ενέργεια για επαναστάσεις και κινήματα. Αποχαυνωμένος και εθισμένος ο λαός σε αυτές τις απολαύσεις που είναι  χαμηλής αξίας και δόνησης γίνεται εύκολα διαχειρίσημος από την πλουτοκρατία και τα πολιτικά τους τσιράκια. Είναι τυχαίο που κάθε μέρα παίζουν οι τηλεοράσεις ποδόσφαιρο, μπάσκετ και κάθε είδους σπορ; Είναι τυχαίο που η μουσική βιομηχανία έχει γεμίσει με αχρεία μουσική την τηλεόραση και γέμισε ο τόπος σκουπιδομουσικά κανάλια; Είναι τυχαία η παραγωγή χολιγουντιανών ταινιών χαμηλής ποιότητας; Είναι τυχαία η δημιουργία του Μπόλιγουντ στην Ινδία; Είναι τυχαίο που προβάλουν στα ΜΜΕ συνεχώς το σεξ, το πορνό, την ιδιωτική ζωή των μοντέλων, των σταρ κ.λπ. Είναι τυχαίο που τα ναρκωτικά διακινούνται όλο και περισσότερο στην νεολαία;

Ο δεύτερος τρόπος είναι ο φόβος. Απειλούν τον κόσμο συνέχεια άμεσα ή έμμεσα με κάθε τρόπο. Καθώς αυτοί έχουν καταντήσει μαλθακοί από την διασκέδαση και την ‘καλοπέραση’ δεν τολμούν να κουνηθούν μήπως και χάσουν  την ελεεινή τους διασκέδαση και αυτά τα λίγα που έχουν. Αποχαυνωμένοι και μαλθακοί αδυνατούν να καταλάβουν ότι η δύναμη τους είναι μεγαλύτερη από αυτή των πολιτικάντηδων και των πλουτοκρατών; Ακόμη και αν αντιδράσουν επειδή στερούνται παιδείας και αρετής δεν αντιδρούν συστηματικά και οργανωμένα και έτσι γρήγορα αυτά τα κινήματα τα διασπούν οι επιτήδειοι εξουσιαστές με διάφορους τρόπους.

Ο τρίτος τρόπος είναι η παιδεία. Η παιδεία σήμερα έχει σαν βασικό στόχο να βγάλει δουλοπρεπείς υπάκουους στο σύστημα πολίτες, καλά εκπαιδευμένο τεχνολογικά προσωπικό που θα εξυπηρετεί τις ανάγκες της πλουτοκρατίας. Φυσικά η πλουτοκρατία σήμερα θέλει ικανό προσωπικό για να μπορεί να εξυπηρετεί τα συμφέροντα καλύτερα. Αλλά από την άλλη δεν θέλει ελεύθερα σκεπτόμενα ανθρώπους ούτε ηθικούς και ενάρετους διότι αυτοί δεν εξαγοράζονται ούτε φοβούνται. Θύματα βεβαίως της προπαγάνδας είναι και οι εκπαιδευτικοί οι οποίοι εξυπηρετούν με τον καλύτερο τρόπο τα αφεντικά ενώ ταυτόχρονα είναι πεπεισμένοι ότι κάνουν καλά τη δουλεία τους και ότι δίνουν πραγματική παιδεία. Έτσι αντί στα σχολεία να δημιουργούμε ανθρώπους θαρραλέους, ελεύθερα σκεπτόμενους, δημιουργικούς, αποφασιστικούς, με διάκριση αρετή και ευγένεια δημιουργούμε λεγεώνες υπηκόων οι οποίοι θα κάνουν καλά την δουλεία τους και δεν θα ζητούν τα δικαιώματα τους. Μέσα από αυτό το σύστημα παιδείας, την προπαγάνδα των ΜΜΕ και το λαιφ σταιλ που προβάλουν μέσα από αυτά, δεν δίνουν και πολλά περιθώρια στους νέους να καταλάβουν τι πραγματικά δικαιούνται ως άνθρωποι, τι σημαίνει πραγματικά να είσαι άνθρωπος, ποια πραγματικά είναι μια υγιής κοινωνία και ποιο σκοπό εξυπηρετεί το ανθρώπινο γένος μέσα στο συνολικό γίγνεσθαι της ζωής.

Οι κοιμισμένοι και αποχαυνωμένοι από την απαιδευσιά λαοί και μέσα σε αυτούς και οι γραικοί ανέχονται σήμερα πολιτικά ανθρωπάκια όπως για παράδειγμα ο Σαρκοζί, η Μέρκελ, ο Ολάντ, ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος και όλο το σινάφι τους (βουλευτές και κομματικά ανδρείκελα) να τους δουλεύουν ψιλό γαζί και κάποιοι από αυτούς να τους χειροκροτούν και να τους ψηφίζουν και οι υπόλοιποι να τους ανέχονται να συνεχίζουν στην εξουσία και να συνεχίζουν να φέρονται στην στις κοινωνίες σαν μια πόρνη που μπορεί κανείς να βγάλει επάνω της όλα του τα απωθημένα.

Μιλτιάδης - Ειρηναίος

ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΙΑ

Μερικές σοφές ρήσεις  του Αλβέρτου Αϊνστάιν

'' Δύο πράγματα είναι άπειρα, το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία. Και για το σύμπαν δεν είμαι απόλυτα σίγουρος.''

''Ο κόσμος είναι επικίνδυνος, όχι εξαιτίας αυτών που κάνουν το κακό, αλλά εξαιτίας αυτών που τους κοιτάζουν χωρίς να κάνουν τίποτα.''

''Προσπάθησε να γίνεις όχι επιτυχημένος άνθρωπος, αλλά άνθρωπος με αξίες.''

''Τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε δεν μπορούν να λυθούν αν μείνουμε στο ίδιο επίπεδο σκέψης που είχαμε όταν τα δημιουργήσαμε.''

''Τίποτα δεν θα ευεργετήσει την ανθρώπινη υγεία και θα αυξήσει τις
ευκαιρίες επιβίωσης της ζωής στη Γη περισσότερο όσο η εξέλιξη σε ένα
χορτοφαγικό διαιτολόγιο.''

Αγαπητέ αναγνώστη

Ο καπιταλισμός ουδέποτε είχε κρίση. Αυτό που πάντοτε είχε κρίση ήταν η παιδεία. Δεν εννοώ βέβαια παιδεία την συσσώρευση γνώσεων. Αν διαβάσεις τους αρχαίους φιλοσόφους θα καταλάβεις με ακρίβεια τι πραγματικά σημαίνει παιδεία. ( μπορείς  να πάρεις μια ιδέα αν διαβάσεις  το ΠΕΡΙ ΠΑΙΔΩΝ ΑΓΩΓΗΣ - ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ)

Σε όλη την μετά την Χριστό ιστορία (που έχουμε και πολλές πηγές για να ξέρουμε  τι συνέβη) η εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο  απλά παίρνει διαφορετικές μορφές. Έτσι και τώρα αυτό που γίνεται δεν είναι κάτι πρωτότυπο, είναι η επανάληψη του ίδιου έργου σε διαφορετικές  συνθήκες και συγκυρίες.

Ο άνθρωπος  είναι  πνευματικό Ον και μικρογραφία του σύμπαντος. Για όσο όμως δεν το συνειδητοποιεί αυτό, δεν έχει ανθρωπιστική παιδεία και δεν ζει σε αρμονία με την Αλήθεια και τους παγκόσμιους νόμους της ζωής θα είναι υποκείμενος στον πόνο και την δυστυχία. Για όσο θα αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως ένα υποκείμενο αποκομμένο από το Θεό και την  δημιουργία, που το κύριο μέλημα του είναι η επιβίωση και η απόλαυση, θα ζει στον πόνο και την δυστυχία.

Ο καπιταλισμός, ο κομμουνισμός και όλα τα  –ισμός στην πολιτική, τις θρησκείες και τις κοινωνίες όπως λειτουργούν σήμερα είναι αποτέλεσμα της ψυχολογικής παθογένειας που είναι εγγενής στους γήινους εξ αιτίας του ότι περιορίζονται στο να αναλώνουν  την  ενέργεια τους και την νοητική τους δραστηριότητα στη εξεύρεση τρόπων για ευχαρίστηση, απόλαυση και άνεση. Για όσο αυτά θα είναι τα ιδανικά και οι αξίες τους, η εκμετάλλευση  και η κακοποίηση του ανθρώπου από άνθρωπο όχι μόνο δεν θα παύσουν αλλά θα αυξάνονται  (απλά θα αλλάζουν πρόσωπο).

Αποκομμένος ο άνθρωπος από την εσωτερική του αλήθεια έχει μετατραπεί σε μαριονέτα κατώτερων δυνάμεων οι οποίες δημιουργούν αυτό το χάος που βλέπεις παγκοσμίως σε όλα τα επίπεδα.

 Κάθε πολιτική, κοινωνική, θρησκευτική, οικονομική μεταρρύθμιση που δεν λαμβάνει υπόψη την ριζική εσωτερική αλλαγή του ατόμου είναι καταδικασμένη να αποτύχει όπως πολλάκις έχει συμβεί ως τα τώρα. Ακόμη και η πιο σωστή μεταρρύθμιση σε όλα τα επίπεδα είναι καταδικασμένη να αποτύχει όταν τα άτομα που αποτελούν την κοινωνία στερούνται παιδείας και συνείδησης.

Δυστυχώς οι άνθρωποι (στην συντριπτική πλειοψηφία τους ) μέσα στο πέρασμα των αιώνων δεν έμαθαν μέσα από τις εμπειρίες της ζωής αυτό που πραγματικά έχει αξία και αυτό που έχει σχετική ή καθόλου αξία. Και αυτό αναπόφευκτα θα το πληρώσουν με πολύ πόνο και δυστυχία και τελικά με τον αφανισμό τους από τον πλανήτη γη. Εξαίρεση όσοι αλλάξουν συνειδησιακό επίπεδο και απαλλαγούν από το σαράκι του εγωισμού, της απληστίας, του πάθους, της αλαζονείας, του θυμού κ.λπ. μέχρι την ημερομηνία του τέλους. Αυτοί θα είναι και οι σπόροι της νέα φυλής  που θα κατοικήσει τον πλανήτη και θα δημιουργήσει την νέα χρυσή εποχή όπου θα βασιλεύει η δικαιοσύνη, η ειρήνη, η ενότητα, η αγάπη, η σοφία και η ευτυχία.

Ειρήνη αγάπη αρμονία

Η αλλαγή του κόσμου και η παιδεία

Η αλλαγή του κόσμου και η παιδεία 

Απάντηση στο άρθρο του Χρήστου Γιανναρά  "Tι θα σήμαινε «αλλαγή γηπέδου" 17.05.2014 

Ω συνέλληνα Δάσκαλε ! Δούλεψα ως καθηγητής 21 χρόνια στο Δημόσιο, σε όλες τις βαθμίδες, αγανάκτησα και έφυγα -θα έφευγα νωρίτερα αλλά δεν είχα πόρους για να ζήσω.

Πολλές φορές σκεφτόμουν πως θα μπορούσε να φτιάξει η εκπαίδευση. Καθώς στοχαζόμουν κατέληγα πάντα στο ότι αυτοί που πρώτα πρέπει να εκπαιδευτούν και να αλλάξουν ήταν οι καθηγητές και οι δάσκαλοι. Γιατί, πριν εφαρμόσουμε οποιοδήποτε καινούργιο σύστημα, θα πρέπει να εκπαιδεύσουμε αυτούς που θα το εφαρμόσουν. Κατά την άποψη μου το ανθρώπινο δυναμικό είναι ο πιο αποφασιστικός παράγοντας και όχι τα συστήματα και οι μέθοδοι.

Έβλεπα όμως ότι η πλειοψηφία των εκπαιδευτικών ήταν και αυτοί όπως και ο υπόλοιπος κόσμος καταναλωτές και μέτοχοι του καταναλωτικού τρόπου ζωής. Τα ενδιαφέροντα τους περιορίζονταν κυρίως στην ‘καλοπέραση’, την διασκέδαση, στην απόκτηση αγαθών και στον κοινωνικό σχολιασμό. Αντιλαμβανόμουν επίσης ότι δεν ήταν διατεθειμένοι να αλλάξουν τρόπο ζωής και σκέψης και να κάνουν οποιαδήποτε ριζική αλλαγή στον εαυτό τους αφού αυτό θα απαιτούσε μια σοβαρή και επίπονη προσπάθεια και μια μεγάλη αλλαγή στις συνήθειες τους και τον τρόπο ζωής τους.

Και επειδή ασχολούμαι 25 χρόνια με την αυτογνωσία και τη προσωπική μου μεταμόρφωση προσπαθώντας να γίνω από χωράφι με αγριόχορτα σε περιβόλι με καρπούς γνωρίζω από άμεση εμπειρία τη δυσκολία της υπόθεσης.

Η εμπειρία μου με έχει δείξει ότι τον ‘μέσο’ άνθρωπο δεν του αρέσει να ξεβολεύεται από τις συνήθειες του. Είναι εγκλωβισμένος στον αισθησιακό νου και τις εμπειρίες των αισθήσεων και προσπαθεί ματαίως μέσα σε αυτές να βρει την χαρά και την ικανοποίηση στη ζωή.

Παρά ταύτα ακόμη και αν υπήρχε μια μειοψηφία που θα δεχόταν να εκπαιδευτεί και να αλλάξει, το πρόβλημα που προκύπτει είναι: Ποιος θα εκπαιδεύσει τους εκπαιδευτικούς; Προσωπικά δεν πιστεύω και δεν έχω καμία σοβαρή ένδειξη ότι στην πατρίδα μας υπάρχει η δυνατότητα να γίνει αυτό σε συλλογικό επίπεδο. Αυτό με έκανε εμένα να σταματήσω οποιαδήποτε άλλο συλλογισμό για το θέμα αυτό και να αποδεχτώ την κατάσταση ως έχει.

Τελικό συμπέρασμα: Καλώς γράφεις αυτά που γράφεις γιατί αυτό είναι το πεπρωμένο σου,όμως η εκτίμηση μου είναι ότι είναι αδύνατη οποιαδήποτε ουσιαστική αλλαγή στη δημόσια και ιδιωτική εκπαίδευση και στην ελληνική κοινωνία γιατί δεν υπάρχουν τα δεδομένα τα οποία θα μας έκαναν αισιόδοξους για κάτι τέτοιο. Επιπλέον είμαι βέβαιος ότι η προσφορά μας προς την ανθρωπότητα είναι πιο ουσιαστική όταν εμείς οι ίδιοι πρώτα από όλα κάνουμε τις αλλαγές που θέλουμε να δούμε στον κόσμο και όχι απλά εφαρμόζοντας εκπαιδευτικά, οικονομικά και πολιτικά συστήματα.

Είναι δυνατό να διδάσκουν με επιτυχία οι δάσκαλοι στα σχολεία πράγματα που οι ίδιοι δεν εφαρμόζουν στην καθημερινή τους ζωή;

Πως μπορεί να πείσουν τους μαθητές τους να είναι ενάρετοι και εγκρατείς ενώ ο ίδιοι δεν είναι;

Πως μπορούν να πείσουν τα παιδιά ότι η ευτυχία στην ζωή δεν βρίσκεται στην κατανάλωση και την απόλαυση αφού αυτοί οι ίδιοι αναζητούν την ευτυχία στα υλικά αγαθά και δεν έχουν βιώσει μια ευτυχία που να βασίζεται στην εσωτερική τους καλλιέργεια και αρμονία και τον έρωτα τους για την Αλήθεια και το Πνεύμα;
Πως μπορεί ο γονέας να πείσει το παιδί του να μην πίνει και να μην καπνίζει ενώ ο ίδιος είναι θύμα αυτών των φαύλων συνηθειών;

Τι αποτέλεσμα έχουν οι διδαχές των μαυροντυμένων ρασοφόρων που μιλούν για Χριστό και αγάπη ενώ οι ίδιοι είναι παραδείγματα φανατισμού, μισαλλοδοξίας, ανοησίας και ανηθικότητας;
Πως μπορεί οι άθλιοι πολιτικάντηδες της υποκρισίας, του ψέματος και της αλαζονείας να εφαρμόσουν προγράμματα εκπαιδευτικά ή άλλα που θα δημιουργήσουν ελεύθερα σκεπτόμενους πολίτες αφού από την μια δεν νοιάζονται για αυτό, αφού δεν καταλαβαίνουν την αξία του, και από την άλλη αυτό ελλοχεύει τον κίνδυνο να χάσουν την εξουσία και την κυριαρχία που ασκούν επάνω τους ως τα τώρα ;

Τελειώνοντας θυμίζω ότι ο Πλάτωνας, ο Σωκράτης, ο Πυθαγόρας, ο Αριστοτέλης σε μια υποτιθέμενη εποχή υψηλού πολιτισμού κυνηγήθηκαν για τις ιδέες τους. (Οι δύο από αυτούς θανατώθηκαν, ο ένας σκλαβώθηκε και πουλήθηκε ως δούλος και ελευθερώθηκε από την καλή του τύχη και ο τέταρτος εγκατέλειψε την Αθήνα για να μην δικαστεί).

Αν αυτό συνέβη στην υποτιθέμενη περίοδο ακμής του ελληνισμού πως μπορεί να περιμένει κανείς σήμερα την εποχή της παρακμής, του καταναλωτικού και ηδονιστικού τρόπου ζωής να γίνουν αποδεκτές πνευματικές και βαθιά ανθρωπιστικές διδασκαλίες και να εφαρμοστούν από την πλειοψηφία η οποία αρέσκεται στον άρτο και τα θεάματα και τις εφήμερες επιτυχίες;

Τα χρόνια που ζούμε ένα είναι βέβαιον, ότι αυτός ο παρηκμασμένος πολιτισμός (όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλο τον κόσμο), αυτή η ανθρωπότητα θα τελειώσει σύντομα με μια μεγάλη καταστροφή. Σύμφωνα με τις πληροφορίες και τις γνώσεις που έχω -αν και μόνο ο Θεός γνωρίζει με ακρίβεια το πότε- βλέπω να συμβαίνει  το αργότερο μέχρι το 2050-60 (ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ)- αφού προηγηθεί ένα παγκόσμιο πυρηνικό ολοκαύτωμα. Όποιοι έχουν κάνει ουσιαστικές αλλαγές στον εαυτό τους και έχουν καθαρίσει τον ψυχισμό τους από το πολλαπλό εγώ (απληστία, λαγνεία, θυμό, πλεονεξία, λαιμαργία, υπερηφάνεια κ.λπ.) σε μεγάλο ποσοστό θα επιβιώσουν για να δημιουργήσουν την νέα γη, οι υπόλοιποι θα πρέπει να εγκαταλείψουν τον πλανήτη και να πάνε εκεί που τους αναλογεί.

Ειρήνη , αγάπη, αρμονία