ΕΛΛΗΝΙΣΜΌΣ - ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΌΣ

 

ΕΛΛΗΝΙΣΜΌΣ - ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΌΣ

Πώς εξαπλώθηκε ο Χριστιανισμός και πώς αλληλοεπέδρασε με την Ελληνική Φιλοσοφία.

Μεγάλο θέμα.

Το έψαχνα όλο το πρωί χθες, μέσα από το GPT, και βρήκα σημαντικές πληροφορίες, και επίσης, με βοήθησε να βάλω σε τάξη αυτά που ήξερα.

Αυτά τα θέματα είναι πολυσύνθετα· δεν υπάρχει άσπρο-μαύρο, και χρειάζεται πολύ προσεκτική μελέτη, κατανόηση, χωρίς φανατισμό, προκατάληψη και μεροληψία.

Η όλη διαδικασία σχετίζεται με την κοινωνική ζωή, την πολιτική ζωή, την πνευματική ζωή, την παιδεία και την εξέλιξη των λαών μέσα στην ιστορία.

Αναμφίβολα,έχει θετικά και αρνητικά στοιχεία.

Δεν είναι εύκολο να γίνει μια αντικειμενική αποτίμηση για το τι υπερτερεί.

Ίσως ακόμη πιο δύσκολο

να πούμε χωρίς αμφιβολία αν

τελικά ήταν προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο το ότι επικράτησε ο Χριστιανισμός στον Ελληνισμό.

Και αυτό, μεταξύ άλλων,

γιατί δεν ξέρουμε πού θα βρισκόμασταν σήμερα χωρίς τον Χριστιανισμό.

Αλλά κατά την αντίληψη και κατανόησή μου,

το πιο σημαντικό είναι

ότι μπορούμε σήμερα να πάρουμε

τη στάση ζωής που εμείς θέλουμε σε σχέση με όλα αυτά,

και ακόμη περισσότερο, να ζήσουμε όπως εμείς το καταλαβαίνουμε και το θεωρούμε σημαντικό για εμάς.

Μπορούμε να αφήσουμε τον καθένα να πιστεύει ό,τι θέλει,

και να ζήσει όπως θέλει,

δηλαδή,

Χριστιανικά, φιλοκαλικά, στωικά, νεοπλατωνικά, βουδιστικά, ινδουιστικά ή αθεϊστικά.

Και εμείς να ζήσουμε όπως θέλουμε.

Δεν υπάρχει λόγος να προσπαθεί να επιβάλλει ο ένας στον άλλον τις απόψεις του.

Αυτό το μόνο που φέρνει είναι διχόνοια και σύγκρουση.

Επάνω απο ολα Είμαστε άνθρωποι, με κοινή φύση και καταγωγή, και μοιραζόμαστε την ίδια ζωη και το ίδιο Πνεύμα.

Μπορούμε να ζήσουμε ειρηνικά, παρά τις διαφορές μας, 

Αλλα χρειάζεται να ξεπεράσουμε τον κατώτερο προγραμματισμένο νου και το εγώ μας,

Και να αναπτύξουμε τον σεβασμό, την αγάπη, την ανεκτικότητα, τη συγχώρεση, την αλήθεια, την ελευθερία, τη διάκριση, τη σωφροσύνη, τη σύνεση και άλλες αρετές.

Άλλωστε αυτό είναι και η ουσία όλων των διαφορετικών θρησκειών, πνευματικών παραδόσεων, φιλοσοφιών και διδασκαλιών παρά τις εξωτερικές ή επιφανειακές διαφορές.

Τα παρακάτω:

Αλήθεια, Αγάπη, Ειρήνη, Ελευθερία, Ενότητα, Δικαιοσύνη, Αρμονία, Σοφία, Δημιουργία, Αλληλεγγύη,

Αποτελούν την ουσία και τους πυλώνες της πραγματικής ζωής, της Ευημερίας και της Ευτυχίας του ανθρώπου.

Αν θέλουμε να ζούμε με ελευθερία,  ευημερία, ειρήνη και ευτυχία,

Αυτά θα έπρεπε να είναι οι αξίες μας, οι στόχοι και ο σκοπός της Ζωής μας ατομικά και συλλογικά.

Αλλά προς το παρόν ως φαίνεται και καθρεφτίζει η εξωτερική πραγματικότητα,

οι απολαύσεις, η φήμη, το φαίνεσθαι, το χρήμα και η δύναμη έχουν προτεραιότητα στην ζωη των περισσότερων....

Σιγά, σιγά γίνεται η αγουρίδα μέλι....

ΠΑΡΜΕΝΊΔΗΣ, ΠΛΑΤΩΝ, ΗΡΆΚΛΕΙΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΝ

 ΠΑΡΜΕΝΊΔΗΣ, ΠΛΑΤΩΝ, ΗΡΆΚΛΕΙΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΝ

✅ ΠΑΡΜΕΝΊΔΗΣ 

1. «Ἕν, ὅπως ἐστι συνεχές· οὐ γάρ ἐστιν ἐόντος ἀτομὸν ὃ ἐμποδὼν ἐκωλύσει συνέχεσθαι»

> «Είναι Ένα, και είναι συνεχές· διότι δεν υπάρχει κενό μέσα στο Εν που θα εμπόδιζε την ενότητα»

— Απόσπασμα 8.22 (DK B8)

Σχόλιο: Δεν υπάρχει διάσπαση στο Εν. Είναι πλήρες και αδιάσπαστο.

2. "τὸ ἓν οὐσίαν οὐκ ἔχει, οὐδ᾽ ἐστὶν"

 «Το Ένα δεν έχει ουσία, ούτε είναι»

— Παρμενίδης, 141e

Σχόλιο: Το Ένα, ως απόλυτη αρχή, δεν μπορεί να κατανοηθεί ούτε ως "ον", αλλά βρίσκεται πέρα από την ύπαρξη.

3. Απόσπασμα 8, στ. 5–6

> «Ἔστιν ἀγήρως τ᾽ ἀτέλευτος ὅλον τε μονοῦν τε καὶ ἀτρεμὲς αὐτὸ / οὐδέ ποτ᾽ ἦν οὐδ᾽ ἔσται, ἐπεί νῦν ἔστιν ὁμοῦ πᾶν...»

Μετάφραση:

«Είναι αγέραστο, ατελεύτητο, ολόκληρο, ενιαίο και ακίνητο· δεν υπήρξε ποτέ ούτε θα υπάρξει, γιατί τώρα είναι ενιαίο το παν...»

Σχόλιο:

Περιγραφή του Ἕν: άχρονο, τέλειο, ακίνητο, το μόνο που είναι πραγματικά. Δεν υπάρχει εξέλιξη ή γίγνεσθαι – μόνο το αιώνιο Εν.

4. Απόσπασμα 8, στ. 22–25

> «Ἕν, συνεχές· οὐ γὰρ ἔνεστιν ἐν αὐτῷ οὐδὲν κενόν· οὐκ ἂν εἴη ὅπηι κενὸν εἴη. Ἐὸν γὰρ ἔστιν ἐὸν ἐχομένως...»

Μετάφραση:

«Είναι ένα, συνεχές· διότι δεν υπάρχει μέσα του κανένα κενό· δεν υπάρχει τόπος για το μη είναι. Το είναι συνδέεται με το είναι...»

Σχόλιο:

Το Ον είναι ενιαίο και χωρίς διακοπή. Δεν υπάρχει δεύτερο, ούτε κενό ανάμεσα. Δεν υπάρχει τίποτε άλλο πέρα από το Ον.

✅ ΠΛΑΤΩΝΑΣ

1. "ἀναγκαῖον ἐστὶν ὑπερέχειν τῆς οὐσίας τὸ ἀγαθὸν καὶ πρεσβεῖα καὶ δύναμιν"

> «Το Αγαθό υπερέχει της ουσίας και ως προς την αξία και ως προς τη δύναμη»

— Πολιτεία, 509b

Σχόλιο: Εδώ ο Πλάτων υπαινίσσεται ότι το Αγαθό (το Ένα) είναι η πηγή κάθε ύπαρξης, αλλά το ίδιο δεν είναι ύπαρξη με μορφή.

2. Πολιτεία VI, 508e

> «τούτου δὴ τὸν πατέρα τὸ ἀγαθὸν ἐντεῦθεν δεῖ θεωρῆσαι, ὃν καὶ εἴ τινα τρόπον ἴδοις, ἀναγκάζοιτ᾽ ἂν ἕκαστα φαίνεσθαι ἐκείνου ὄντα.»

> «Πρέπει να θεωρήσουμε το Αγαθό ως την πηγή κάθε ύπαρξης· αν κάποιος μπορούσε να το δει, θα καταλάβαινε πως όλα τα πράγματα οφείλουν την ύπαρξή τους σ’ αυτό.»

3. Πλάτων, Ἔβδομη Ἐπιστολή, 341c–e (μτφ. απόδοση)

> «Περὶ τῆς τοῦ παντὸς ἀρχῆς [...] ἔστι γὰρ τοῦ παντὸς ἀρχὴ γένος ἕν, περὶ ὃ πάντων ἂν δεῖ θεωρεῖν τὰ ὄντα, καὶ ἐντεῦθεν αὐτὰ καὶ ἐκείνῳ πάντα.»

Απόδοση:

> «Υπάρχει μία και μοναδική Αρχή του παντός, η οποία είναι το ένα γένος· και πάνω σ’ αυτήν πρέπει να θεωρείται το είναι των πάντων, και από αυτήν προέρχονται όλα και σ’ αυτήν καταλήγουν.»

Σχόλιο:

Ο Πλάτων εδώ αναφέρεται ξεκάθαρα σε μία μοναδική Αρχή, ένα ἓν γένος — το Ένα, το Αγαθό, η Απόλυτη Πηγή. Και δηλώνει ότι τα πάντα προέρχονται απ’ αυτήν και σ’ αυτήν επιστρέφουν.

⭐ Η έκφραση είναι εξαιρετικά όμοια με τις ινδικές διδασκαλίες περί Μπράχμαν, όπου δηλώνεται ότι:

> «Εκείνο είναι το ένα χωρίς δεύτερο· από αυτό γεννήθηκαν όλα τα όντα, σε αυτό επιστρέφουν.»

(π.χ. Chandogya Upanishad, Taittiriya Upanishad)

✅ ΗΡΆΚΛΕΙΤΟΣ 

1. "ἐκ πάντων ἓν καὶ ἐξ ἑνὸς πάντα."

(Απόσπασμα B10, Diels–Kranz)

 «Από όλα τα πράγματα, Ένα· και από το Ένα, όλα τα πράγματα.»

2. «οὐκ ἐμοῦ ἀλλὰ τοῦ λόγου ἀκούσαντας ὁμολογεῖν σοφόν ἐστιν ἓν πάντα εἶναι»

> «Όχι εμένα, αλλά τον Λόγο αν ακούσετε, σοφό είναι να συμφωνείτε ότι το παν είναι Ένα»

— Απόσπασμα B50

3. "Πάντα κατὰ τὸν Λόγον γίγνεσθαι."

(B1 DK)

> «Όλα γίνονται σύμφωνα με τον Λόγο.»

Σχόλιο: Ο Λόγος εδώ είναι όχι απλώς λόγος ή λογική, αλλά η ενιαία, παγκόσμια Αρχή που διέπει τα πάντα. Είναι το Ἓν πίσω από την πολλαπλότητα.

⭐ Προφανώς από τον Ηράκλειτο το πήρε ο Ιωάννης και έχουμε στο Ευαγγέλιο το εξής για τον λόγο

Κατά Ιωάννην 1:1

«Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος.»

> «Στην αρχή ήταν ο Λόγος, και ο Λόγος ήταν με τον Θεό, και ο Λόγος ήταν Θεός.»

#atmanena

Διανύουμε τὸ δέκατο ἕβδομο ἔτος τοῦ πλανητικοῦ πολέμου - Δημήτρης Κιτσίκης

  

Απόσπασμα από το άρθρο του Δημήτρη Κιτσίκη

273 –Διανύουμε τὸ δέκατο ἕβδομο ἔτος τοῦ πλανητικοῦ πολέμου

Ἀναγνώστη, ἐσὺ ποὺ μὲ παρακολουθεῖς τώρα καὶ δεκάδες χρόνια, ἐσὺ ποὺ δὲν εἰσβάλεις στὴν παρέα μας αἰφνιδίως γιὰ νὰ ἐρωτᾷς τὰ αὐτονόητα, μὴν ἔχοντας ἀκολουθήσει τὸν μέχρι τώρα μίτο τῆς Ἀριάδνης τῆς γεωπολιτικῆς ἀναλύσεως μίας ζωῆς, ὡς νεογέννητο κουτάβι, ἐσύ, τῆς παρέας, ξέρεις ὅτι τίποτα τὸ καινούργιο δὲν ἔφερε ὁ νέος χρόνος 2016, διότι γνωρίζεις ὅτι:

1 - Ὁ πλανητικὸς πόλεμος, ποὺ δὲν εἶναι οὔτε ψυχρός, ὅταν μέχρι τὸ 1989, δὲν ἐκινεῖτο φύλλο, οὔτε τρίτος παγκόσμιος, ποὺ δὲν θὰ ὑπάρξῃ ποτέ, διότι ὁ πρῶτος καὶ ὁ δεύτερος ἦσαν οὐσιαστικὰ εὐρωπαϊκοὶ πόλεμοι μὲ τὸν ὑπόλοιπο κόσμο νὰ κινεῖται ὡς ἀποικίες τῆς Εὐρώπης, ἀλλὰ πρωτόγνωρος πλανητικὸς πόλεμος ποὺ δὲν διεκόπη οὔτε στιγμή, ἀλλὰ ποὺ ξετυλίσσεται σὰν χαλὶ ἀπὸ τὶς 24 Μαρτίου 1999, ἡμέρα ποὺ ἤρχισε νὰ ξηλώνεται τὸ πουλόβερ τοῦ πλανήτου στὴν Γιουγκοσλαυΐα, γιὰ νὰ καταλήξῃ μὲ μία τετράγωνη λογικὴ στὴν τελευταία πράξη ὑπερτάτης πυρηνικῆς ἀναμετρήσεως ΗΠΑ-Κίνας, γύρω στὸ 2030, αὐτὸς ὁ πλανητικὸς λοιπὸν πόλεμος εὑρίσκεται στὴν μέση τοῦ ποταμοῦ Ῥουβίκωνα καὶ δὲν γυρίζει μὲ τίποτα ὀπίσω.

Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ:

http://endiameseperioche.blogspot.com.es/2016/01/273.html

We are in the seventeenth year of the planetary war - Dimitris Kitsikis

  

Excerpt from the article by Dimitris Kitsikis

273 – We are in the seventeenth year of the planetary war

Reader, you, who have been following me now for decades, you, who do not suddenly invade our circle to ask the obvious questions, having not followed the thread of Ariadne’s geopolitical analysis of a life, like a newborn puppy, you, of the circle, know that nothing new came with the new year of 2016, because you know that:
1 - The planetary war, which is neither cold, when until 1989 no leaf moved, nor a third world war, which will never happen, because the first and second were essentially European wars, with the rest of the world moving as colonies of Europe, but a unique planetary war that has never stopped, and which has been unfolding like a thread since March 24, 1999, the day the sweater of the planet began to unravel in Yugoslavia, leading to a square logic in the final act of the ultimate nuclear confrontation between the USA and China, around 2030. This planetary war, then, is now in the middle of the Rubicon River and will not turn back for anything.

IN GREEK

Απόσπασμα από το άρθρο του Δημήτρη Κιτσίκη

273 –Διανύουμε τὸ δέκατο ἕβδομο ἔτος τοῦ πλανητικοῦ πολέμου

Ἀναγνώστη, ἐσὺ ποὺ μὲ παρακολουθεῖς τώρα καὶ δεκάδες χρόνια, ἐσὺ ποὺ δὲν εἰσβάλεις στὴν παρέα μας αἰφνιδίως γιὰ νὰ ἐρωτᾷς τὰ αὐτονόητα, μὴν ἔχοντας ἀκολουθήσει τὸν μέχρι τώρα μίτο τῆς Ἀριάδνης τῆς γεωπολιτικῆς ἀναλύσεως μίας ζωῆς, ὡς νεογέννητο κουτάβι, ἐσύ, τῆς παρέας, ξέρεις ὅτι τίποτα τὸ καινούργιο δὲν ἔφερε ὁ νέος χρόνος 2016, διότι γνωρίζεις ὅτι:

1 - Ὁ πλανητικὸς πόλεμος, ποὺ δὲν εἶναι οὔτε ψυχρός, ὅταν μέχρι τὸ 1989, δὲν ἐκινεῖτο φύλλο, οὔτε τρίτος παγκόσμιος, ποὺ δὲν θὰ ὑπάρξῃ ποτέ, διότι ὁ πρῶτος καὶ ὁ δεύτερος ἦσαν οὐσιαστικὰ εὐρωπαϊκοὶ πόλεμοι μὲ τὸν ὑπόλοιπο κόσμο νὰ κινεῖται ὡς ἀποικίες τῆς Εὐρώπης, ἀλλὰ πρωτόγνωρος πλανητικὸς πόλεμος ποὺ δὲν διεκόπη οὔτε στιγμή, ἀλλὰ ποὺ ξετυλίσσεται σὰν χαλὶ ἀπὸ τὶς 24 Μαρτίου 1999, ἡμέρα ποὺ ἤρχισε νὰ ξηλώνεται τὸ πουλόβερ τοῦ πλανήτου στὴν Γιουγκοσλαυΐα, γιὰ νὰ καταλήξῃ μὲ μία τετράγωνη λογικὴ στὴν τελευταία πράξη ὑπερτάτης πυρηνικῆς ἀναμετρήσεως ΗΠΑ-Κίνας, γύρω στὸ 2030, αὐτὸς ὁ πλανητικὸς λοιπὸν πόλεμος εὑρίσκεται στὴν μέση τοῦ ποταμοῦ Ῥουβίκωνα καὶ δὲν γυρίζει μὲ τίποτα ὀπίσω.

Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ:

http://endiameseperioche.blogspot.com.es/2016/01/273.html

Η ΕΙΡΗΝΗ ΕΝΑ ΌΝΕΙΡΟ ΑΠΑΤΗΛΟ

 

Η ΕΙΡΗΝΗ ΕΝΑ ΌΝΕΙΡΟ ΑΠΑΤΗΛΟ

Η φιλοδοξία, η απληστία και η ανάγκη για κυριαρχία είναι οι βασικοί και βαθύτεροι παράγοντες πίσω από τον πόλεμο

Η ειρήνη μπορεί να επιτευχθεί μόνο όταν οι αληθινές αιτίες της διαμάχης επιλύονται και όταν υπάρχει η συνείδηση από όλες τις πλευρές ότι οι υποχωρήσεις και οι συμβιβασμοί είναι αναγκαίοι για την αμοιβαία ευημερία. 

Αλλιώς, θα παραμείνει μια αναγκαστική κατάσταση, έτοιμη να καταρρεύσει με την πρώτη ευκαιρία

Η ιστορία της ανθρωπότητας είναι γεμάτη από πολέμους, και οι συμφωνίες ειρήνης που υπογράφονται δεν καταφέρνουν να εξαλείψουν τις βαθύτερες αιτίες των συγκρούσεων.

Όταν η ειρήνη επιβάλλεται με τη δύναμη των όπλων ή μέσα από συμφωνίες που δεν αντιμετωπίζουν τα θεμελιώδη αίτια της διαμάχης (όπως η αδικία, η ανισότητα, η φιλοδοξία και η απληστία), τότε αυτή η ειρήνη είναι τελικά εύθραυστη και προσωρινή.

 Κάποια στιγμή, όταν οι ισορροπίες αλλάξουν ή οι συνθήκες ευνοήσουν μια πλευρά, η ένταση θα ξαναεκδηλωθεί και ο πόλεμος θα ξαναρχίσει.

Η φιλοδοξία, η απληστία και η ανάγκη για κυριαρχία είναι οι βασικοί και βαθύτεροι παράγοντες πίσω από τον πόλεμο. 

Οι άνθρωποι ή τα κράτη συχνά δεν είναι διατεθειμένα να μοιραστούν την εξουσία, τους πόρους ή την επιρροή και έτσι καταλήγουν να συγκρούονται. Η επιθυμία για περισσότερη εξουσία ή πόρους, είτε μέσω στρατηγικών κατακτήσεων είτε μέσω οικονομικών συμφερόντων, οδηγεί συχνά σε ανοιχτές συγκρούσεις.

Αυτό το μοντέλο της "ειρήνης των όπλων" συνεχώς επαναλαμβάνεται, καθώς δεν επιλύονται οι πραγματικές αιτίες των συγκρούσεων. Για να υπάρξει διαρκής ειρήνη, θα πρέπει να επαναξιολογηθούν οι αξίες που διέπουν την κοινωνία και οι διεθνείς σχέσεις. Η αληθινή ειρήνη δεν μπορεί να επιτευχθεί με απλούς συμβιβασμούς ή στρατηγικές ισχύος, αλλά με την πραγματική κατανόηση, την αποδοχή και την αναγνώριση της αμοιβαίας ανάγκης για ισότητα, δικαιοσύνη και συνεργασία.

Είναι μια βαθιά ανθρώπινη πρόκληση, που απαιτεί συνειδητές αλλαγές στη νοοτροπία και μια παγκόσμια δέσμευση για συνεργασία και ειρηνική συνύπαρξη. Δυστυχώς, όσο η ανθρώπινη φύση παραμένει υπό την επήρεια της απληστίας και του φόβου, οι πόλεμοι και οι συγκρούσεις θα συνεχίσουν να εμφανίζονται.